Jak wygląda sytuacja epidemiologiczna w Polsce, jeśli chodzi o otyłych i w szczególności otyłych – dorosłych. Czy mają właściwą opiekę oraz sprzęt, choćby specjalne łóżka, czy aparaty do mierzenia ciśnienia?
Według danych NFZ z 2019 na nadwagę i otyłość choruje 75% dorosłych Polaków, w tym na otyłość 28% mężczyzn i 21% kobiet. Jednak dane te mogą być znacznie niedoszacowane, ponieważ badanie WOBASZ II, które było przeprowadzone w latach 2013-2014 wykazało, że na nadwagę i otyłość chorowało 67% mężczyzn w tym na otyłość 24% oraz 55% kobiet w tym na otyłość 25%. Według ostatnich badań HBSC z 2014 roku na nadwagę i otyłość chorowało 15% polskich uczniów. Częstość zachorowań na nadwagę i otyłość w czasie ostatnich 40 lat uległa znacznemu zwiększeniu.
Jak pokazał raport NIK, leczenie otyłości w polskim systemie opieki zdrowotnej praktycznie nie istnieje. NFZ wpisał leczenie otyłości w obowiązki lekarza rodzinnego i specjalistów leczących jej powikłania, nie wyobrażam sobie, jak mają znaleźć na to czas, jeżeli czas wizyty pacjenta ma wynosić 10-15 minut. Poza tym w raporcie NIK lekarze podkreślają to co wykazano w opublikowanych wcześniej badaniach dotyczących problemów z leczeniem otyłości w różnych krajach, czyli poczucie przez lekarzy braku kompetencji w tym zakresie, zarówno w odniesieniu do rozmowy z pacjentem na temat otyłości, jak i leczenia tej choroby. Dlatego często chorzy odsyłani są do dietetyka, bo wielu lekarzy uważa to za wystarczający sposób leczenia. Często również chory słyszy, że ma się leczyć sam "niech Pan/Pani schudnie". Z moich rozmów z lekarzami rodzinnymi wynika, że nie rozpoznają otyłości, ponieważ nie mają, gdzie skierować pacjenta, żeby uzyskał skuteczną pomoc. I tak błędne koło niemocy systemu się kręci. Można edukować lekarzy i chorych, ale to nie rozwiąże problemu leczenia otyłości w istniejących warunkach, kiedy nie ma specjalistów i systemu opieki zdrowotnej. Jeżeli chodzi o sprzęt to problem dotyczy chorych z III stopniem otyłości i brakuje praktycznie wszystkiego nawet takich prostych rzeczy, jak mankiety do aparatów do mierzenia ciśnienia, odpowiednich wag, krzeseł i łóżek, nie ma też sprzętu diagnostycznego i odpowiednich karetek. Zdarza się, że niektórzy chorzy są transportowani do szpitala przez straż pożarną i leżą na podłodze na materacu, nie mają też wykonywanych badań, bo nie mieszczą się do tomografu lub rezonansu. Przeprowadzone badania wykazały, że chorzy na otyłość w wyniku stygmatyzacji i dyskryminacji, jakiej doznają szukając pomocy medycznej, oraz braku otrzymywania skutecznej pomocy często przestają korzystać np. z badań profilaktycznych, takich jak kolonoskopia czy mammografia, dlatego rozpoznawane u nich nowotwory są zaawansowane, a szansa na ich wyleczenie niewielka. Wszystko to potwierdza opublikowany raport NIK.
W wielu krajach np. sąsiednich Czechach są specjaliści z zakresu obesitologii, czyli leczenia otyłych – dorosłych. Czy w Polsce istnieje potrzeba stworzenia takiej specjalności? A może potrzebne są centra leczenia otyłości?
Od wielu lat wiadomo, że skuteczne leczenie otyłości wymaga współpracy zespołu terapeutycznego skł...
Content locked
To gain access to the complete English section of the Medexpress.pl, kindly reach out to us at [email protected].
