Przemysław Czerski brał udział w Powstaniu jako kilkunastoletni chłopiec, po wojnie między innymi udowodnił, że przeszczepienie szpiku polega na wszczepieniu komórek dawcy (praca w Nature). Był światowym ekspertem na temat biologicznych efektów mikrofal. I był też jednym z pionierów polskiej genetyki, założycielem Zakładu Genetyki Instytutu Matki i Dziecka w Warszawie.
Maria Kopeć po spędzeniu trzech lat na Pawiaku, w Powstaniu pracowała w szpitalach Śródmieścia. Po wojnie wraz z mężem Edwardem Kowalskim tworzyła polską koagulologię i radiobiologię, wprowadzając te dziedziny na światowe salony. Była członkiem rzeczywistym PAN.
Edward Kowalski, pierwotnie farmaceuta, kierownik apteki w Szpitalu Wolskim, w Powstaniu jako lekarz (ale studia formalnie skończył w 1946) w szpitalu na Starym Mieście. Po wojnie współtworzył Instytut Hematologii w Warszawie (był kierownikiem Kliniki Chorób Wewnętrznych i Ośrodka Zaburzeń Krzepnięcia). Zmarł nagle mając ledwie 55 lat, ale oprócz fundamentalnych prac dotyczących krzepnięcia krwi zdążył wychować ogromne grono znakomitych lekarzy. Amerykanie doceniając jego osiągnięcia, przez lata mieli na zjazdach naukowych „Edward Kowalski lecture”.
Izabela Krzemińska-Ławkowicz, w Powstaniu lekarz punktu 102 na Żoliborzu. Po wojnie w Instytucie Hematologii, współtworzyła wraz z mężem Włodzimierzem Ławkowiczem pierwszy polski Atlas Hematologii, a ściślej własnoręcznie go namalowała akwarelami (wtedy jeszcze nie było dobrej fotografii barwnej).
Zofia Kuratowska brała udział w Powstaniu jako kilkunastoletnia dziewczyna. Po wojnie jako hematolog była wychowanką Edwarda Kowalskiego. Odkryła miejsce wytwarzania erytropoetyny. Utworzyła Klinikę Hematologii Akademii Medycznej w Warszawie. Była też czynnym politykiem, Wicemarszałkiem Senatu i Ambasadorem w Republice Południowej Afryki.
Jan Raszek (pseudonim „Jar”) lekarz pułku Baszta. Jeszcze przed wojną w 1938 roku we Lwowie podjął pierwsze na świecie próby przeszczepiania szpiku. Po wojnie profesor i kierownik Kliniki w Instytucie Matki i Dziecka, a następnie w Akademii Medycznej w Gdańsku.
Witold Rudowski (pseudonim „Prus”) związany z batalionem „Parasol” udzielał pomocy w Szpitalu Dzieciątka Jezus. Po wojnie Dyrektor Instytutu Hematologii i kierownik Kliniki Chirurgicznej tego Instytutu.
Kiedy trzeba było walczyć dla Polski wspomagali walczących, kiedy trzeba było pracować: PRACOWALI.
Wiesław W. Jedrzejczak
