Hydrochlorotiazyd jest fotouczulaczem z ryzykiem rozwoju nowotworu skóry, który nie jest czerniakiem. Pacjenci przyjmujący hydrochlorotiazyd powinni ograniczyć ekspozycję na światło słoneczne i zapomnieć o istnieniu łózek opalających w gabinetach kosmetycznych. Pacjenci muszą prowadzić regularną kontrolę skóry pod katem nowych zmian skórnych, jak również zmian już istniejących oraz zgłaszać wszelkie podejrzane zmiany skórne. Należy je badać histologicznie z materiału pozyskanego z biopsji.
Ta wiedza jest efektem olbrzymiego badania klinicznego obejmującego ponad 71 tyś przypadków raka podstawnokomórkowego oraz ponad 8 tyś przypadków raka kolczystokomórkowego którym to przyporządkowano 1,6 mln przypadków z populacji kontrolnej.
Z pozycji swojej praktyki farmakologa klinicznego muszę przyznać się , że w różnych opiniach prezentowanych wcześniej na Komitetach Terapeutycznych w szpitalach warszawskich w grupie zalecanych diuretyków podawałem obok furosemidu, mannitolu i spironolaktonu także hydrochlorotiazyd.
Dzisiaj nadal podtrzymuję swoją opinię z korektą niezbędnej w tej sytuacji dotyczącą intensywnej obserwacji pacjentów przyjmujących hydrochlorotiazyd w monoterapii lub terapiach skojarzonych.
Dlatego na końcu notatki podaję nazwy handlowe leków z przesłaniem czujności farmakologicznej (pharmacovigilance) dla chorych ich rodzin oraz fachowych pracowników służby zdrowia.
Hydrochlorotiazyd jest diuretykiem tiazydowym o średnio silnym działaniu. Wskazany w obrzękach o różnej etiologii oraz nadciśnieniu tętniczemu. Jest relatywnie tani i z powodzeniem wypiera inne diuretyki tiazydowe. Stosowany jest samodzielnie lub w połączeniu przykładowo z cadesartanem, losartanem, walsartanem, amlodipiną, bisoprololem, nebivololem, enalaprilem, lisinoprilem, ramiprilem, itd. Działa po 2 godzinach od podania doustnie i maksymalny efekt jest po 3-6 godzinach. Hydrochlorotiazyd sam obniża ciśnienie tętnicze u pacjentów z nadciśnieniem po 3-4 dniach stosowania. Mechanizm działania hydrochlorotiazydu polega na bezpośrednim wpływie na hamowanie zwrotnego transportu jonów sodowych w kanalikach dystalnych krętych, co w efekcie zwiększa natriurezę i diurezę.
Według nazw handlowych mamy 80 leków zawierających hydrochlorotiazyd. Licząc po nazwach handlowych z uwzględnienia dawek i postaci mamy około 300 leków. Licząc pacjentów , którzy przyjmowali i przyjmują te leki to mamy ok 2 mln osób. Dlatego napisałem , że mamy problem.
Alfabetyczna lista leków według nazw handlowych:
ActelsarHCT, AmprilHD, AmprilHL, ApoValsartHCT, Awalten, AvasartHCT, AxudanHCT, Candesartan+HCT Genoptim, Candesartan+Hydrochlorotiazide Bluefish,Vitama, CandepresHCT, CarzapHCT, Cazacombi, Coaprovel, Co-Bespres, Co-diovan, Co-Nortivan, Co-ValsacorElestarHCT, Copalia HCT, DafiroHCT, EnapH, EnapHL, ExforgeHCT, Gisartan, Hydrochlorotiazyd Polpharma, Hyzaar, Hydrochlorotiaside Orion, Inhibace Plus, Irbesartan Valsartan+hydrochlorotiazyd Aurovitas, Aurobindo,Genoptin,Krka,Mylan, Irbesartan/Hydrochlorotiazyd Teva, Karbicombi, Karveside, Kinzalkomb, LisiprolHCT, LoreblokHCT, Lorista H, Lorista HD, Lorista HL, Losartan+HCT Bluefish,Genoptin,Krka, Losacor HCT, LozapHCT, OsaverHCT, Micardis Plus, NebiletHCT, Polsart Plus, Polmetiaz, PresartanH, Pritor Plus, Ramicor-Comb, RamizekHCT, Revival Plus, Skopryl Plus, XartanHCT, ValtapHCT, ValsotensHCT, VenatexHCT, Telhyd, Telmisartan/Hydrochlorotiazyd Apotex, Sandoz, Egis, Telmidon, TelmizekHCT, TensartanHCT, Tialorid, Tialorydmite, Tolucombi, Tritace, Zanacodar combi, Zofenil Plus,
