W dniu 28.06.16 w hotelu Sheraton w Warszawie odbyła się zorganizowana przez Bank Światowy (WB) konferencja „Rola map zdrowotnych i ich wpływ na rozwój systemu opieki zdrowotnej", którą z ramienia WB prowadziła pani Anna Kozieł. Słowo wstępne wygłosił wiceminister Krzysztof Łanda a zarys metodyki i perspektyw tworzenia i praktycznego wykorzystania map przedstawił pan Eric Baris z WB.
Dotychczasowe dokonania MZ w tym zakresie przedstawiła pani Barbara Więckowska – dyrektor Departamentu Strategii i Analiz MZ a znaczenie systemu IOWISZ, narzędzia wspierającego decyzje inwestycyjne w sektorze ochrony zdrowie – pan Jakub Adamski, zastępca dyrektora tego Departamentu. Przedstawiono także doświadczenia Francji i Austrii w zakresie tworzenia i wykorzystania map potrzeb zdrowotnych.
W dyskusji okrągłego stołu pan M. Miłkowski, zastępca prezesa NFZ, pan A. Maciejczyk, dyrektor Dolnośląskiego Centrum Onkologicznego, pani V. Porowska, wicewojewoda opolska oraz prof. M. J. Wysocki – dyrektor NIZP – PZH z udziałem pani Anny Kozieł posumowali obrady. Doceniono olbrzymią pracę włożoną w wykonanie map wojewódzkich przez Departament Strategii i Analiz MZ przy współudziale instytucji i Rad Wojewódzkich oraz NIZP-PZH. Wykonanie map potrzeb zdrowotnych jest nieodzownym warunkiem możliwości wykorzystania przez sektor zdrowia olbrzymiej sumy 12 mld zł wynegocjowanych w r. 2015 przez ministra Mariana Zembalę z Komisją Europejską.
Na obecnym etapie można powiedzieć o kompleksowości szpitalnych map w obszarach kardiologii i onkologii. Mapy w kilku innych specjalnościach są obecnie przygotowywane.
Kluczowym zagadnieniem wykorzystania map, których opracowywaniem zajmie się w niedalekiej przyszłości Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego – PZH będzie możliwości „priorytyzacji” problemów zdrowotnych i odpowiednio dostosowanych, racjonalnych algorytmów inwestowania w zdrowie na szczeblu województw i powiatów. Już na obecnym etapie wydaje się oczywistym, że co najmniej 12–15% z 7,2 mln rocznie hospitalizacji w Polsce można zapobiec przez przywrócenie kluczowej roli lekarzowi podstawowej opieki zdrowotnej, który powinien diagnozować i leczyć 70–80% zgłaszających się do Niego chorych. Oczywista również wydaje się centralizacja opieki szpitalnej zwłaszcza w dziedzinach, których praktykowanie wymaga wysokich umiejętności i specjalistycznego „oprzyrządowania”.
Niskie w skali europejskiej 5 letnie przeżycia pacjentów chorych na nowotwory złośliwe w Polsce wynikają z późnej zgłaszalności pacjentów, nieefektywnych systemów skriningowych, braku koordynatora leczenia w systemie onkologicznym ale też z braku niezbędnej centralizacji terapii operacyjnej, chemioterapeutycznej i radioterapeutycznej co powoduje, że próby wykonywania tych zabiegów podejmują z niedobrymi wynikami małe ośrodki z niewielkim doświadczeniem w obszarze onkologii.
Problemy zdrowotne i społeczne związane z szybkim starzeniem się naszego społeczeństwa dotyczą wszystkich województw. Rozwiązanie tych problemów tkwi nie tylko w zwiększaniu liczby lekarzy i pielęgniarek geriatrycznych, łóżek na oddziałach geriatrycznych i w domach opieki, ale przede wszystkim w trwających całe życie działaniach prewencyjnych oraz w stwarzania warunków sprzyjających utrzymywaniu seniorów w samodzielności i sprawności intelektualnej i fizyczne.
Ten model opieki z naciskiem na oferowaniu seniorom możliwości pracy i zapobieganiu tzw. zbędnym a w efekcie szkodliwym hospitalizacjom sprawdził się w Finlandii i państwach nordyckich. Wzorce są wiec na wyciągnięcie ręki. Dobrym początkiem wydaje się ty być budowanie ośrodków dziennej opieki, gdzie seniorzy będą mogli się konsultować, spotykać znajomych i uzyskiwać pomoc w rozwiązywaniu problemów codziennego życia.
