Cz. I
Aby udzielić dziecku skutecznej i szybkiej pomocy, oprócz umiejętności rozpoznania
symptomów krzywdzenia, bardzo ważnym elementem jest ujawnienie molestowania
seksualnego przez dziecko.
Znacząca większość dzieci nie ujawnia faktu dopuszczenia się wobec niego czynności
seksualnych bezpośrednio po zdarzeniu.
W dużej mierze od postawy dorosłego zależy to, czy dziecko zwróci się do niego ze swoim
problemem. Dzieci doskonale wiedzą, czy rodzice są w stanie potraktować jego
zwierzenia poważnie i nie zarzucą mu kłamstwa, czy konfabulacji. Są dobrze
zorientowane w kondycji emocjonalnej rodziców, a zwłaszcza matki i wycofują się widząc
rodzica pochłoniętego swoimi problemami.
Również groźby kierowane do dziecka przez sprawcę oraz wmówienie dziecku, że i tak
mu nikt nie uwierzy, powoduje, że dziecko zachowuje milczenie.
Niektórzy rodzice wychowując swoje dzieci w sposób infantylny, tworząc u dzieci
optymistyczne wyobrażenie o świecie i nadmierną łatwowierność, powodują, że dziecko staje
się łatwym celem pedofila.
Wówczas uraz związany z molestowaniem seksualnym jest głębszy, a zaufanie do
rodziców i otaczającego świata gwałtownie maleje.
Dziecko zatem zamyka się w sobie, nie zdradza swoich tragicznych doświadczeń i staje się
wrogo nastawione do otoczenia.
Również konserwatywna postawa rodziców, nie edukujących dzieci w sferze seksualnej
tworzy doskonałą zachętę do działań pedofilskich. Dziecko poddaje się czynnościom
seksualnym pedofila nieświadome wyrządzanej mu krzywdy.
W następstwie kontemplując wydarzenie, doznaje ogromnego poczucia winy oraz
wstydu i skrzętnie ukrywa zaistniałe zdarzenie.
Dziecko z rodziny o purytańskich zasadach, gdzie seksualność jest tematem tabu i
wszelkie przejawy zainteresowania seksem są surowo karane, boi się gwałtownej reakcji
rodziców i obwiniania go za zaistniałe zdarzenie.
Dziecko uwikłane w kazirodczą relację może zatajać fakt wykorzystywania, czerpiąc z
niego wiele korzyści, zwłaszcza materialnych, wyucza się manipulowania sprawcą,
grożąc ujawnieniem sprawy.
Może obawiać się także konsekwencji ujawnienia kazirodczej przemocy seksualnej jaką jest
rozbicie rodziny. Uważa się wówczas za odpowiedzialne za rozwód rodziców, boi się
odrzuceni a przez rodzeństwo i środowiska rówieśników.
Bardzo ważnym elementem profilaktyki jest znajomość symptomów przemawiających
za przygotowywaniem dziecka przez sprawcę do molestowania seksualnego. Można
wówczas skutecznie przerwać tok urabiania dziecka i tym samym nie dopuścić do jego
skrzywdzenia.
Obserwowane specyficzne zachowania osób dorosłych wobec dziecka, budzą uzasadnioną
obawę. Podjęcie zdecydowanych reakcji wobec tych osób jest bardzo trudne, bowiem nie
zawsze dorośli ci mają zamiary seksualnego skrzywdzenia dziecka. Obiekcje mogą dotyczyć
zachowań niemających wyraźnych podtekstów seksualnych. Jednakże w każdym wypadku
czujność rodziców, czy opiekunów jest wskazana. Rodzice powinni w takich wypadkach
zadbać, by dziecko z tymi osobami nie pozostawały same i ograniczyć kontakty do
niezbędnego minimum.
Aby ustrzec dziecko przed molestowaniem seksualnym najważniejsza jest
edukacja dzieci przez rodziców, czy opiekunów.
Prowadzenie tego typu rozmów z dzieckiem nie jest łatwe, wśród wielu osób budzi wstyd i
zakłopotanie. Aby rozmowy z dziećmi przyniosły oczekiwany skutek, sami powinni przede
wszystkim pogłębić swoją wiedzę na temat seksualności dziecka w poszczególnych
etapach jego rozwoju, sposobów przekazywania tej wiedzy dziecku oraz znajomość
zjawiska molestowania seksualnego. Mogą zwrócić się w tym celu do profesjonalistów lub
zasięgnąć pożądaną wiedzę z szeroko dostępnej literatury. Słownictwo i przekaz musi być
dostosowane do wieku i poziomu rozwoju dziecka. Prawidłowo zbudowana więź z dzieckiem
zapewnia mu poczucie bezpieczeństwa i ułatwia szczere rozmowy na tematy w dotyczące
jego seksualności.
Przede wszystkim dziecko musi wiedzieć, że jego ciało jest wyłącznie jego własnością i
nikomu nie wolno go dotykać bez jego zgody.
Przestrzeganie granic w zakresie cielesności dziecka dotyczy również rodziców.
Dziecko nie powinno być nakłaniane do jakiejkolwiek bliskości z innym ludźmi, nawet
przytulania, czy całowania z krewnymi. Również stosowanie kar cielesnych może wyzwolić
u dziecka przekonanie, że dorosły ma przywilej przekraczania granic wobec jego ciała.
Dziecko musi też wiedzieć, czym są intymne części ciała i znać różnicę między dotykiem
niestosownym, a odpowiednim.
Rozmowy o seksualności człowieka powinny prowadzone być w sposób prosty, zwyczajny,
dostosowany do wieku dziecka. Należy do tego wykorzystywać typowe, naturalne sytuacje
życia codziennego jak toaleta ciała, nieprzewidziany widok nagiego ciała w mediach, czy
zetknięcie się z kobietą spodziewającą się dziecka.
Istotnym jest fakt, iż to dorosły ma obowiązek zagwarantować dziecku bezpieczeństwo.
Nawet jeśli dziecko posiada wiedzę uzyskana od rodziców, nadal może stać się celem
sprytnego pedofila.
Może być narażony na przemoc wirtualną, gdzie przebiegły oprawca potrafi wykorzystać
nieostrożność dziecka i zręcznie nim manipulując wciągnąć w czynności seksualne.
Dlatego rodzice są zobligowani do czujności i kontroli nad aktywnością dziecka w Internecie.
Oprócz wyjaśnienia dziecku, jakie istnieją zagrożenia podczas korzystania z Internetu,
korzystne jest zainstalowanie specjalnych programów uniemożliwiających korzystanie z
niebezpiecznych witryn. Nie mniej ważna jest wnikliwa obserwacja dziecka i prawidłowy z
nim kontakt. Młodsze dziecko, bowiem łatwiej jest otoczyć opieką i kontrolować, natomiast
nastolatek potrafi doskonale poradzić sobie z ograniczonym dostępem do Internetu oraz
w związku z okresem dojrzewania ulega zmianie także jego zachowanie w stosunku do
rodziców.
Rodzice i opiekunowie powinni umieć rozpoznać niepokojące symptomy
mogące świadczyć o kontaktach dorastającego dziecka z pedofilem za
pośrednictwem Internetu.
Począwszy od 2001 roku ustawodawca dostosowuje prawo do bardzo szybko postępującego
rozwoju technologii elektronicznej, w tym komputerowej i internetowej. Obecnie możliwości prawne ścigania pedofilii internetowej są coraz szersze, jak również zwiększone są
uprawnienia policji.
Zapewnia to nowelizacja kodeksu karnego z dnia 08.06.2010 roku, w którym już sam kontakt
sprawcy z dzieckiem za pośrednictwem Internetu z zamiarem wykorzystania seksualnego jest
uznany za przestępstwo.
Również działalność policji polegająca na podawaniu się w komunikatorach i czatach za
dziecko w celu ujęcia przestępcy seksualnego jest prawnie dopuszczona.
Policja dysponuje również specjalnymi programami umożliwiającymi śledzenie w Internecie
upowszechniania i gromadzenia materiałów zawierających pornografie dziecięcą. Możliwa
jest również identyfikacja internautów zajmujących się tym procederem.
mgr Joanna Lewoniewska
Ciąg dalszy wkrótce, zapraszamy.
Źródła:
1. Lew-Starowicz Z. ,Przemoc seksualna, Agencja Wydawnicza Jacek Santorski & Co,
Warszawa,1992, s. 73,
2. Beisert, M., Kazirodztwo. Rodzice w roli sprawców, Warszawa, Wydawnictwo
Naukowe SCHOLAR, 2008, s.54-58, 152
3. Wyżyńska J., Jak chronić dzieci przed molestowaniem seksualnym, Wydawnictwo
Media Rodzina, Poznań, 2007, s. 54-55, 106, 107
4. Jak chronić dzieci przed wykorzystywaniem seksualnym, broszura, Fundacja Dzieci
Niczyje, Warszawa, 2010, s. 18
5. Jak chronić dzieci przed wykorzystywaniem seksualnym, broszura, Fundacja Dzieci
Niczyje, Warszawa, 2010, s. 18
6. Dziecko w sieci. Zapobieganie wykorzystaniu seksualnemu dzieci w Internecie,
Fundacja Dzieci Niczyje, Warszawa, 2010, s. 3, 11-15
