Kościół katolicki w zakresie rodzaju pożywienia, jego przygotowania czy podawania nie wprowadza takich restrykcji jak judaizm czy islam. Jedynym zaleceniem jest umiarkowanie, czasem również powściągliwość w jedzeniu mającą na celu ochronę zdrowia. Na przestrzeni wieków kultura poszczenia zmieniała się, zaś obecnie obejmuje wstrzemięźliwość od spożywania pokarmów mięsnych w piątki, a dniami postu ścisłego jest Środa Popielcowa i Wielki Piątek (post ilościowy i wstrzemięźliwość od pokarmów mięsnych). Post ścisły obowiązuje wszystkie osoby pełnoletnie. Kościół wzywa również do poszanowania życia fizycznego, ale nie czyni z niego wartości absolutnej, wręcz przeciwnie – neguje „kult ciała”, czyli poświęcaniu wręcz bałwochwalczej uwagi do sprawności fizycznej. Stanowczo potępione jest używanie narkotyków. Alkohol nie jest zabroniony, ale zalecany jest umiar w jego spożyciu.
Ustanowiony przez Kościół Dzień Pański, czyli niedziela, to dzień odpoczynku. Czas wolny katolik powinien poświęcić na życie rodzinne, społeczne, kulturalne i oczywiście duchowe. W ten dzień (jak i w inne dni świąteczne) głównym punktem jest uczestnictwo we Mszy świętej, a wierni powinni powstrzymać się od wykonywania prac zakłócających oddawanie Bogu należnej czci, odpoczynkowi fizycznemu i duchowemu, dbania o więzy rodzinne.
Nie ma stricte narzuconych godzin i formy modlitwy, a alternatyw jest wiele. Niemniej jednak katolik powinien praktykować modlitwę każdego ranka i każdego wieczora, ponieważ jest ona podstawowym wyrazem uwielbienia Boga, relacji z nim. Codzienna modlitwa, tzw. „pacierz” zawierać może modlitwy zarówno dziękczynne jak i błagalne. Katolicyzm bogaty jest w modlitwy, obrzędy, znaki modlitewne. Modlitwy występują w formie recytowanej bądź śpiewanej, przy pomocy różańca, książeczek do modlitwy itp.
Nie istnieje wymóg pielgrzymowania w miejsca kultu, jednak podróże podejmowane w celach religijnych stały się integralną i rozpoznawalną cechą katolicyzmu, stanowią wyraz pobożności ludowej. Wierni praktykują pielgrzymki nie tylko by dać wyraz swojej wiary, ale także by prosić Boga o określone łaski (np. o uzdrowienie), podziękować za otrzymane dary, poczuć bliższą więź z Bogiem, by prosić o przebaczenie grzechów, odnaleźć lub umocnić wiarę, doświadczyć wspólnoty z innymi ludźmi.
Model rodziny katolickiej opiera się na małżeństwie – nierozerwalnym sakramentalnym związku jednej kobiety i jednego mężczyzny. Związek pobłogosławiony przez Boga nie może być „rozerwany przez człowieka”, oznacza to, ze w kościele katolickim nie istnieje pojęcie rozwodu. Zadaniem małżonków jest wspólnie prowadzić się do zbawienia a także sprowadzić na ten świat dzieci i wychować je w wierze.
Cykl życia katolika można zawrzeć w 7 sakramentach świętych dających wiernym łaskę Bożą, a które wyrażane są poprzez konkretne znaki, uświęcone słowa i gesty. Pierwszym sakramentem jest chrzest. Ten sakrament włącza człowieka w poczet członków Kościoła. Przy chrzcie dziecku nadawane jest imię.
Katolik swoim życiem ma nie tylko oddawać cześć Bogu, ale również ma on stanowić świadectwo jego wiary, miłosierdzia wobec bliźniego, wypełniać ewangelię i stanowić przykład zachęcający innych do wstąpienia na drogę Chrystusa.
A już za tydzień przyjrzymy się jak Kościół Katolicki odnosi się do pojęcia życia, zdrowia i śmierci. Zapraszamy!
Źródła:
1.Pielęgniarstwo transkulturowe pod redakcją dr n. med. Anna Majda, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2010, s 32-34
2. https://www.youcat.org/pl/credopedia/katolickie-modlitwy/
3. https://www.swietyjozef.kalisz.pl/Kustosz/10.html
4. http://kikol.diecezja.wloclawek.pl/index.php/adres-i-nasze-sprawy/rodzina-katolicka
