Odporność każdego człowieka zaczyna się od odporności wrodzonej, czyli nieswoistej.
Polega na pozyskaniu przeciwciał od własnej mamy. Im ona ma więcej tym więcej przekazuje swemu dziecku.
Mechanizmy nieswoiste są cudownym prezentem, bo są w pełni wykształcone, wiele z nich jest już aktywowanych przed narodzinami, czyli mamy gotowe wojsko do obrony, zanim wejdzie patogen do naszego noworodkowego organizmu. Później musimy starać się o własną nabytą, swoistą odporność, bo ta nieswoista nie daje trwałej pamięci immunologicznej. Dlatego szczepimy także nasze maluchy.
Proszę pamiętać, że ta odporność swoista bardziej skuteczna i bardziej precyzyjna od nieswoistej zaczyna działać dopiero około po 10 do 25 dni za pomocą limfocytów T i B. Zależy to od rodzaju szczepionki i mobilności mechanizmów budowania odporności u zaszczepionej osoby.
Wracając do trzeciej dawki przeciw SARS-CoV-2, to mamy ją w Polsce dopuszczoną dla osób powyżej 50 roku życia, pracowników służby zdrowia, osób z osłabionymi mechanizmami odporności w następstwie chorób lub przyjmowanych leków.
Moim zdaniem czas poinformować, że trzecia dawka może być podawana dzieciom powyżej 12 roku życia po upływie 6-8 miesięcy od przyjęcia drugiej dawki oczywiście pod warunkiem, że szlak nie trafi rozbójnika, czyli SARS-CoV-2.
Obserwujemy mniejszą częstość zgłaszania reakcji ogólnoustrojowych, miejscowych, neurologicznych, alergicznych po trzeciej dawce niż obserwuje się po dawce pierwszej lub drugiej.
Patrząc na trzecią dawkę szczepionki zbudowanej na platformie mRNA, widzimy mniejsze zgłaszanie poważnych niepożądanych odczynów poszczepiennych systemowych na rzecz większej statystycznie zgłaszalności reakcji lokalnych, jak: gorączka, ból głowy, rozbicie, bóle kostno-stawowe.
To dobrze, że mniejszy odsetek uczestników zgłasza niepożądane reakcje systemowe w następstwie przyjęcia trzeciej dawki szczepienia mRNA.
Dr nauk farm. Leszek Borkowski
