Zarobki i dodatkowe zatrudnienie pielęgniarek i położnych w Polsce

Jednak pielęgniarki i położne muszą udźwignąć cały ciężar upadającego systemu Ochrony Zdrowia.

W kilka dni od pierwszego strajku pielęgniarek i położnych pojawiło się mnóstwo opinii i komentarzy na temat zarobków pielęgniarek i położnych, które od pokoleń w Polsce są jedną z najniżej opłacanych grup wysoko wykształconych specjalistów.

Największe echo w środowisku wywołały słowa Rzecznika Ministerstwa Zdrowia, Pana Andrusiewicza o zarobkach pielęgniarek i położnych.

Kwota 6500 złotych, która padła na konferencji w Ministerstwie Zdrowia, to kwota wynagrodzenia pielęgniarki za pracę obejmującą udzielanie świadczeń przez około 300 godzin w miesiącu.

Należy zauważyć, że to kwota brutto, od której odejmuje się sumę składek na ubezpieczenia społeczne, zdrowotne oraz zaliczkę na podatek dochodowy. Wtedy przychodzi czas na zastanowienie, jak bardzo podane przez MZ liczby mijają się z rzeczywistą zawartością portfela pielęgniarek i położnych.

Medycy to fachowcy, którym społeczeństwo powierza najważniejsze i najtrudniejsze chwile w swoim życiu… kiedy się rodzimy, umieramy i wówczas, gdy zupełnie bezbronni w podstawowej, codziennej egzystencji oraz w obliczu zagrożenia zdrowia i życia jesteśmy zdani na drugą osobę.

W odpowiedzi na wielokrotnie powtarzane przez decydentów oraz szerzone w mediach nieprawdziwe informacje w kwestii zarobków pielęgniarek i położnych, Stowarzyszenie Pielęgniarki Cyfrowe za pomocą kwestionariusza ankiety przeprowadziło internetowe, ogólnopolskie badanie sondażowe.

Na pytania ankietowe odpowiedziało 2459 osób (2334 kobiety i 195 mężczyzn) wykonujących zawód pielęgniarki/rza (2259/ 91,9%) oraz 209 położnych.

Grupy wiekowe odpowiadających na zadane pytania przedstawiają się następująco: 628 (25,5%) 20- 30 – latków, 31-40 lat – 573 (23,3%) osoby, 41-50 lat – 724 (29,4%), 51-60 lat – 478 (19,4%) pielęgniarek/arzy. Niewielki odsetek stanowili respondenci w wieku powyżej 60 roku życia – 56 (2,3%).

Źródło: opracowanie własne

1912 osób biorących udział w badaniu to mieszkańcy miast (powyżej 500 tys. mieszkańców -667/27,1%, 250-500 tys. – 394/16%, poniżej 250 tys., 851/34,6% osób). Pozostali ankietowani to osoby mieszkające na wsi – 547 (22,2%).

Wśród ankietowanych największą grupę stanowią osoby z wykształceniem magisterskim – 1178 – 53,1%, 718- 32,4 %, posiadających tytuł licencjata pielęgniarstwa, 280 (12.6%) to pielęgniarki z wykształceniem średnim. Natomiast spośród tych osób 938 (42,3%) posiadają specjalizację w dziedzinie Pielęgniarstwa.

Przewaga ankietowanych to pracownicy oddziałów szpitalnych – 1391 (56,6%), natomiast 520 (21,1%) to zatrudnieni w POZ i AOS. Dla pozostałych zaś, podstawowe miejsce pracy to SOR-y, Izby przyjęć – 97 osób, bloki operacyjne, ZOL-e, Medycyna Szkolna, Hospicja – 32 (1,3%), DPS-y, Stacje Dializ, placówki sanatoryjne i inne.

2319 osób (94,3%) w podstawowym miejscu pracy zatrudnieni są na pełny etat. Pozostali wymienili formę kontraktu, umowy zlecenie oraz zatrudnienie w niepełnym wymiarze godzin.

1116 osób (45,4 %) odpowiadających na pytania ankietowe pracuje dodatkowo. Zazwyczaj są to umowy zlecenia, kontrakty, nadgodziny oraz część etatu, a nawet cały etat. 24 osoby prowadzą prywatny gabinet pielęgniarski.

Warto zaznaczyć, iż osoby zatrudnione na podstawie umowy cywilnoprawnej w większości zdeklarowali powyżej 200 godzin pracy w miesiącu.

Spośród osób ankietowanych, które przyznały, iż pracują dodatkowo największa grupa (510, 20,7%) osób, pracuje pomiędzy 50 a 100 godzin powyżej etatu, czyli 210-260 godzin miesięcznie. 435 osób – 17,7 % poświęca na dodatkową pracę ok. 50 godzin w miesiącu, co daje ponad 200 godzin pracy w skali miesiąca, 388 osób (15,8%) wypracowuje ponad etat między 101 a 200 godzin, czyli 261-360 godzin miesięcznie. Zaś 106 osób przyznało, że dodatkowo pracuje powyżej 200 godzin dodatkowo, łącznie z podstawowym miejscem pracy to miesięcznie ponad 360 godzin.

Na pytanie o dochody netto, czyli na tzw. rękę, 1034 – 42% respondentów przyznało, iż ich pobory z podstawowego miejsca pracy oscylują między 3001 a 4500 zł. 885 (35%) osób zarabia 2500 -3000 zł. , 297 między 4001-5000 zł, 5001-6000 zł. 51 osób. Na przelew powyżej 6000 zł. miesięcznie może liczyć tylko 78 osób. Niestety są także pielęgniarki otrzymujące wynagrodzenie poniżej 2500 zł. (114/4,6%).

Mimo wypracowywania dużej liczby godzin, spora grupa pielęgniarek i położnych zarabia łącznie z dodatkowymi dochodami poniżej 5000 zł. (514/20,9%).

U 328 (13,3%) pielęgniarek suma poborów nie przekracza 6000 zł. 175 ankietowanych przyznało, że po wypracowaniu dodatkowych godzin wraz z dochodami z podstawowego zatrudnienia otrzymuje wypłatę w wysokości między 6001-7000 zł., zaś 130 (5,3%) respondentów do 8000 zł. Powyżej 8000 zł. przepracowując największą liczbę godzin w miesiącu zarabia 104 (4,2%) osoby.

Zapytaliśmy pielęgniarki i położne o powód podejmowania dodatkowego zatrudnienia. Zdecydowana większość respondentów przyznała, iż potrzeby ekonomiczne – podstawowa egzystencja (568 osób) oraz zadłużenia i plany życiowe (633 osoby) skłaniają ich do podejmowania wysiłku dodatkowej pracy. 233 osoby decydują się na pracę powyżej normy godzinowej z powodu braków kadrowych. Pojawiły się także odpowiedzi, iż praca dodatkowa to sposób na samotność, na samorealizację i nabywanie doświadczenia zawodowego. Kilka osób przyznało, iż boryka się z problemem pracoholizmu.

Zmęczenie fizyczne pracą odczuwają i bardzo odczuwa 1916 ankietowanych osób (77,8%), natomiast nieznacznie 420 osoby (17,1%). Zmęczenie psychiczne doskwiera i bardzo doskwiera 2008 osobom (87,7%), nieznacznie zaś 354 (14,4%) osoby. Tylko ok.4% osób przyznało, iż nie odczuwa zmęczenia ani fizycznego, ani psychicznego.

Na pytanie o wpływ pracy na relacje z rodzinną i przyjaciółmi i znajomymi poziom odpowiedzi był bardzo zbliżony. Około 1100 ankietowanych osób przyznało, że praca ma zły i bardzo zły wpływ na ich relacje z rodzinami i przyjaciółmi. Pozostali stwierdzili, że ma wpływ nieznaczny lub wcale.

Pielęgniarki i położne od wielu lat upominają się o godne wynagrodzenie za swoją bardzo ciężką, odpowiedzialną pracę.

Jesteśmy jedną z najniżej zarabiających grupą wykształconych specjalistów w ochronie zdrowia w Polsce.