Towarzystwo stoi na stanowisku, że dobre zarządzanie jednostkami ochrony zdrowia, budowanie systemu ochrony zdrowia oraz stałe podnoszenie jakości wymaga wprowadzenia wskaźników, które wspomogą te procesy i dostrzega potrzebę wprowadzenia jednolitych kryteriów jakościowych.
Niemniej jednak rozporządzenie w sprawie wskaźników jakościowych, samo powinno być „wysokiej jakości”, pozwalać na porównywanie wyników leczenia oraz warunków pobytu pacjentów w poszczególnych podmiotach ochrony zdrowia.
PTLM zaznacza, że wskaźniki jakości muszą być precyzyjne, jednoznaczne i dopasowane do specyfiki różnych typów jednostek ochrony zdrowia, takich jak szpitale powiatowe, kliniczne czy specjalistyczne. Jednym z kluczowych postulatów jest, aby wskaźniki pozwalały na sprawiedliwe porównanie wyników leczenia oraz warunków pobytu pacjentów w różnych placówkach. Obecny projekt rozporządzenia budzi obawy co do możliwości rzetelnego porównywania jednostek, ponieważ zaproponowane kryteria są niejednolite i mogą być różnie interpretowane przez ekspertów.
Szczególnie krytycznie oceniono wskaźniki kliniczne, które nie uwzględniają specyfiki populacji pacjentów leczonych przez poszczególne jednostki. PTLM zauważa, że szpitale opiekujące się pacjentami starszymi lub z wielochorobowością mogą być oceniane gorzej niż te, które leczą młodszych i mniej obciążonych pacjentów. W związku z tym wskaźniki te mogą służyć jedynie do wewnętrznej analizy jednostki na przestrzeni lat, ale nie powinny być używane do porównywania różnych placówek.
Towarzystwo zwraca uwagę na brak wskaźników oceniających współpracę i integrację jednostek ochrony zdrowia, zarówno poziomą, jak i pionową, z innymi placówkami, np. z lekarzami rodzinnymi czy ambulatoriami specjalistycznymi. Obecny projekt traktuje szpitale jako odizolowane jednostki, co zdaniem PTLM jest podejściem niewłaściwym.
W obszarze konsumenckim PTLM wyraziło swoje zaniepokojenie brakiem jasnych kryteriów oceny oraz precyzyjnego sposobu ich mierzenia. Towarzystwo proponuje wprowadzenie wskaźników „patient experience”, które pozwoliłyby na bardziej obiektywną ocenę jakości opieki zdrowotnej z perspektywy pacjentów.
Również wskaźniki zarządcze wymagają doprecyzowania. PTLM podkreśla, że niejasne jest, w jaki sposób poszczególne wskaźniki mają wpływać na jakość opieki oraz jakie konkretne wyniki mają gwarantować pożądaną jakość. Przykładem jest kryterium liczby porad na danego lekarza w ambulatoryjnej opiece specjalistycznej, które może być różnie interpretowane, co do preferowanej liczby wizyt w ciągu godziny.
Polskie Towarzystwo Lekarzy Menedżerów postuluje również wprowadzenie wskaźników oceniających warunki pracy w jednostkach ochrony zdrowia, takich jak prowadzenie kształcenia podyplomowego, liczba zajętych miejsc akredytowanych do specjalizacji, liczba lekarzy i pielęgniarek, którzy zrezygnowali z pracy w ciągu ostatniego roku, oraz liczba opiekunek medycznych na liczbę pacjentów. PTLM uważa, że te parametry mogą znacząco wpłynąć na jakość pracy zespołów i tym samym na wyniki leczenia.
Polskie Towarzystwo Lekarzy Menedżerów apeluje o opracowanie kryteriów oceny jakości opieki zdrowotnej, które będą rzetelne, niekontrowersyjne, kompleksowe i skoncentrowane na rzeczywistych efektach medycznych. Towarzystwo podkreśla, że dobrze skonstruowane wskaźniki jakości mogą przyczynić się do poprawy zarządzania jakością w ochronie zdrowia w Polsce.
Źródło: PTLM
