Pacjentki z wczesnym rakiem piersi to grupa, którą leczy się z intencją całkowitego wyleczenia. Jakie już mamy możliwości i na ile one odpowiadają temu, co dałoby się dla tych pacjentek zrobić? Czy mamy jakieś pilne potrzeby?
Chcielibyśmy właśnie mówić o tym, że pacjentki z wczesnym rakiem piersi leczone są z intencją całkowitego wyleczenia. Natomiast mamy grupę około 2 tys. kobiet rocznie wykazujących elementy nietypowych zachowań raka, przez które chore panie wracają na kolejne linie leczenia. Te progresje się pojawiają w różnym etapie po zakończonym leczeniu. Jest to dla nas duży problem ale także dla chorującej kobiety, która ma świadomość takiej biologii nowotworu. I tutaj przychodzi nam właśnie taka odpowiedź kliniczna, że możemy te wczesne raki jeszcze uzupełnić celowaną terapią. Mówimy tu o terapii CDK 4/6 – o abemacyklibie. I mówimy o tym otwarcie, ponieważ pacjentki długo na nią czekają. Odkąd dostała dobre rekomendacje jako terapia w uzupełnieniu, na ten moment pacjentki kontynuują terapię, niestety w formie komercyjnej, finansując ją własnymi środkami, bądź zbierając finanse na zbiórkach. Jest to o tyle niepokojące, że ta grupa jest coraz większa, dynamiczna i coraz częściej sama się edukuje. Edukowana jest też w gabinetach lekarskich, ale to bardzo dobrze, bo to najlepsza przestrzeń, gdzie pacjent powinien dowiedzieć się o nowych technologiach czy o tym, jak wyglądają rekomendacje. Natomiast wychodząc z gabinetu mają poczucie, że jest pewnego rodzaju obawa, niedopełnienie i strach przed nawrotem nowotworu. Kolejnym problemem związanym z tą terapią jest jej forma zakupowa. Widzimy, że jeżeli pacjentki są w stanie tę terapię realizować w ramach komercji poprzez apteki szpitalne, to te kwoty są w wysokości 6-7 tysięcy. Natomiast jeżeli szpital nie przedstawia takiej możliwości pacjentowi, wówczas pozostaje mu jedynie forma zakupowa w aptekach miejskich. Tam ta kwota jest niebagatelnie duża bo ok. 15 tysięcy. A nie zapominajmy, że terapię należy kontynuować przez okres dwóch lat. Żadnego więc z naszych pacjentów na to nie stać. My głośno mówimy, że nie ma tak bogatych państw, by uniosły koszty wszystkich terapii lekowych, bo są one niesamowicie drogie. Co dopiero pojedyncze osoby, jednostki, podczas gdy różnice budżetowe domostw są naprawdę widoczne.
Mówimy o inhibitorach CDK 4/6. One są dostępne ale dopiero w trzeciej linii leczenia. A chodzi o to żeby pacjentki już w pierwszej linii mogły takie leczenie otrzymać.
No właśnie, pacjentki nie są w stanie zrozumieć, dlaczego jedne chore otrzymują tę terapię w ramach NFZ i są zabezpieczone, natomiast ich los jest pomijany. Absolutnie nie akceptują wypowiedzi ze strony ministerstwa odnośnie tego, że jest zbyt duża populacja, że ten lek jest z drogi w stosunku do znanej nam, starej formy leczenia hormonoterapią, że jest niesamowicie toksyczny. My nie możemy zapominać, że stare terapie, które dzisiaj są stosowane i w większości oczywiście przypadków terapeutycznych niosą efekt całkowitego wyleczenia, nie mają skutków ubocznych. Oczywiście mają. Nie ma terapii onkologicznej, która nie niosłaby za sobą skutków ubocznych . Tamte terapie niosą skutki takie jak np. suchość śluzówek, suchość pochwy, diametralny spadek libido i różnego rodzaju zaburzenia ginekologiczne. te dramaty odbywają się w zaciszach domowych.
