Choroba Parkinsona to postępujące schorzenie mózgu dotyczące ośrodkowego układu nerwowego, a dokładniej istoty czarnej, której zadaniem jest koordynacja ruchowa. Objawia się m.in. spowolnieniem ruchowym, drżeniem kończyn czy sztywnością mięśni. Charakterystycznym objawem jest problem z pisaniem przejawiający się zmniejszeniem liter podczas zapisywania tekstu przez chorego. Typowe objawy psychiczne obserwowane w przebiegu choroby Parkinsona to depresja, zaburzenia pamięci, a nawet omamy i urojenia. Wraz z postępem choroby, dolegliwości nasilają się, ograniczając coraz dotkliwiej sprawność ruchową co w konsekwencji prowadzi do wielu ograniczeń w codziennych życiowych czynnościach, uniemożliwiając pracę, a z czasem, również najprostsze, codzienne aktywności.
11 kwietnia Europejskie Stowarzyszenie Chorych na Chorobę Parkinsona w rocznicę urodzin londyńskiego lekarza Jamesa Parkinsona, który jako pierwszy rozpoznał i opisał objawy tego schorzenia ustanowiło Światowy Dzień Chorych na Chorobę Parkinsona. Symbolem święta jest czerwony tulipan. Podobnie jak inne tego typu święta medyczne ma ono na celu zwiększenie świadomości społeczeństwa na temat tej choroby, a także wsparcie pacjentów i ich rodzin w walce z trudnościami, jakich doświadczają w codziennym życiu. Przypomina jak ważne jest edukacja lekarzy dotycząca nowych metod pozwalających spowolnić przebieg choroby. Cały proces terapeutyczny polega na współpracy wielu specjalistów: neurologów, neuroradiologów, neurochirurgów, psychologów, psychiatrów, fizjoterapeutów, logopedów i dietetyków. Po chorobie Alzheimera, choroba Parkinsona jest drugą co do częstotliwości występowania chorobą neurodegradacyjną. W Polsce cierpi na nią blisko 100 tysięcy osób, a każdego roku przybywa około 8 tysięcy nowych chorych. Warto podkreślić, że nie jest to choroba dziedziczna.
Aktualnie leczenie ma na celu spowolnienie postępu problemów motorycznych związanych z chorobą Parkinsona. Wciąż w wielu ośrodkach naukowych na swiecie prowadzone są badania nad wynalezieniem skutecznego leku, który nie tylko hamowałby postęp choroby, ale również, umożliwiał jej wyleczenie. Niedawno uzyskane wyniki badania PASADENA, zaprezentowane podczas zjazdu Amerykańskiej Akademii Neurologii sugerują, że w przyszłości istotną rolę w przyczynowym leczeniu choroby Parkinsona odegrają preparaty z prasinezumabem. Duże zainteresowanie wzbudziło także badanie, którego wyniki opublikowano w New England Journal of Medicine. Dotyczyło ono leku stosowanego w leczeniu cukrzycy typu 2 i otyłości. Do badania wytypowano 156 pacjentów z chorobą Parkinsona mieszkających we Francji, a następnie podzielono ich na dwie grupy. Pierwszej podawano lek z substancją czynną o nazwie liksysenatyd, drugiej placebo. Chodzi o lek peptydowy wybiórczo aktywujący receptor GLP-1. Receptor ten jest docelowym receptorem dla jednego z endogennych hormonów inkretynowych, tj. glukagonopodobnego peptydu-1 (GLP-1). Lek przeznaczony dla dorosłych z cukrzycą typu 2 jako uzupełnienie właściwej diety i aktywności fizycznej. Zwykle podaje się go raz na dobę w formie zastrzyku, podczas posiłku.
Po roku obserwacji grupa otrzymująca leczenie w postaci zastrzyków nie zauważyła żadnego pogorszenia objawów ruchowych w porównaniu z grupą otrzymującą placebo. Autor badania, prof. Olivier Rascol, neurolog z uniwersytu w Tuluzie, podkreślił, że po raz pierwszy otrzymano jasne dane, które pokazują, że lek przeciwcukrzycowy wpływa na spowolnienie postępu choroby i ma działanie neuroprotekcyjne. W trakcie badania niektórzy pacjenci zgłaszali pewne działania niepożądane ze strony przewodu pokarmowego oraz utratę masy ciała. Konieczne są dalsze badania w celu potwierdzenia bezpieczeństwa i skuteczności leczenia przed zastosowaniem tego typu leczenia na szerszą skalę. Niemiej rezultaty badania są kolejnym krokiem, który może przyczynić się do poprawy rezultatów leczenia.
