• Nowe analizy danych sugerują, że podawanie wyższej dawki nusinersenu może przyczyniać się do klinicznie istotnej poprawy funkcji ruchowych.
• Analiza badania NURTURE wykazała, że 92% dzieci, które poddano terapii nusinersenem na etapie przedobjawowym, utrzymało po ok. 4 latach zdolność połykania.
• Wśród dzieci i nastolatków objętych badaniem SHINE, u których objawy rdzeniowego zaniku mięśni stwierdzono na późniejszym etapie życia, długoterminowa terapia nusinersenem przyczyniła się do wydłużenia dystansu marszu, przy jednocześnie niższej męczliwości chorego.
Firma Biogen Inc. (Nasdaq: BIIB) ogłosiła wyniki najnowszych badań, które wspierają kontynuację prac nad wyższą dawką nusinersenu. Podała także uzupełniające dane, które dodatkowo potwierdzają duży wpływ profilu klinicznego nusinersenu na poprawę życia chorych w dłużej perspektywie. Dane zostały zaprezentowane podczas konferencji Cure SMA, w ramach wirtualnej sesji „Research & Clinical Care", która odbyła się w dniach 9-11 czerwca 2021 r.
– Interwencja z użyciem nusinersenu może wywierać istotny wpływ na przebieg rdzeniowego zaniku mięśni, a my wytrwale dążymy do poprawy rezultatów wśród chorych na SMA. Coraz lepiej rozumiemy potencjał tego leku i dalej go badamy dzięki zarówno trwającym, jak i nowym badaniom klinicznym na całym świecie – powiedział Alfred Sandrock, Jr., M.D., Ph.D., dyrektor Działu Badań i Rozwoju w Biogen. – Dane zaprezentowane podczas konferencji Cure SMA 2021 pokazują długoterminowe korzyści ze stosowania nusinersenu wraz z upływem okresu terapii. Ponadto nowa analiza dodatkowo potwierdza potencjał wynikający z użycia wyższej dawki nusinersenu, która daje jeszcze lepszą poprawę funkcji ruchowych u chorych na rdzeniowy zanik mięśni.
Nowe wyniki potwierdzają dalsze badanie terapii z zastosowaniem wyższej dawki nusinersenu
Analiza danych pochodzących z fazy II badania CS3A oraz fazy III badania ENDEAR, obejmujących dzieci, u których rdzeniowy zanik mięśni wystąpił w wieku niemowlęcym, przeprowadzona przy użyciu modelowania farmakokinetycznego / farmakodynamicznego, pozwala przewidzieć potencjalną skuteczność protokołu z wyższą dawką nusinersenu. Wyniki sugerują, że wyższa dawka leku może przyczynić się do klinicznie istotnej poprawy w skali CHOP INTEND (Children’s Hospital of Philadelphia Infant Test of Neuromuscular Disorders) ponad poziom, który dotychczas można było obserwować przy użyciu dopuszczonej dawki 12 mg. Takie dane dodatkowo potwierdzają naukową zasadność oceny wyższego dawkowania w ramach bieżącego badania DEVOTE.
Badanie DEVOTE fazy II/III ocenia bezpieczeństwo, tolerancję i potencjalnie jeszcze większą skuteczność nusinersenu w przypadku podawania go w dawce wyższej niż obecnie zatwierdzona. Jest to badanie trzyczęściowe, które obejmuje Część A – otwarte badanie oceniające bezpieczeństwo, Część B – kluczowe, podwójnie zaślepione, randomizowane badanie z aktywną kontrolą, oraz Część C – badanie otwarte z kohortą pacjentów przechodzących z zatwierdzonej dawki 12 mg nusinersenu na wyższą dawkę.
Jak wcześniej wykazano,1 dane dotyczące profilu bezpieczeństwa w Części A (n=6; 28 mg) potwierdzają konieczność dalszego badania terapii wyższą dawką nusinersenu, a zaktualizowana analiza wyników, która została zaprezentowana podczas powyższej sesji konferencyjnej, przedstawiała dane zebrane za okres do 10 miesięcy. Trwa rekrutacja do kluczowej Części B badania DEVOTE, w ramach której zostanie oceniony protokół podawania wyższej dawki (2 dawki nasycające 50 mg w odstępie 14 dni, a następnie dawki podtrzymujące 28 mg co cztery miesiące) w porównaniu z aktualnie dopuszczoną dawką 12 mg nusinersenu.2 Więcej informacji o badaniu DEVOTE można znaleźć na stronie ClinicalTrials.gov (NCT04089566).
Dane dodatkowo potwierdzają długoterminową skuteczność terapii nusinersenem w różnorodnej grupie chorych na SMA.
Analiza danych z badania NURTURE (n=25) wykazała, że 92% dzieci, które poddano terapii nusinersenem na etapie przedobjawowym, utrzymało po ok. 3,8 lat (mediana) zdolność połykania. Odmiennie wygląda naturalny przebieg tej choroby, gdzie upośledzenia zdolności połykania można spodziewać się u chorych z 2 lub 3 kopiami SMN23, co może prowadzić do zwiększonego ryzyka zachłystowego zapalenia płuc, zakrztuszenia oraz zaburzenia rozwoju chorego. Według przeprowadzonej analizy uczestnicy badania NURTURE byli oceniani przez swoich opiekunów zasadniczo jako nigdy niedoświadczający lub rzadko doświadczający jakichkolwiek trudności z większością czynności związanych z karmieniem, piciem napojów oraz spożywaniem pokarmów stałych. Ponadto, wszyscy uczestnicy z 3 kopiami SMN2 oraz 73% (11 z 15) uczestników z 2 kopiami SMN2 było, według opiekunów, karmionych wyłącznie drogą ustną.
Dodatkowo, według danych z badania otwartego CS2-CS12 oraz przedłużenia badania SHINE, dzieci i nastolatki, u których objawy rdzeniowego zaniku mięśni stwierdzono na późniejszym etapie życia (n=14), doświadczyły wydłużenia dystansu marszu w dłuższej perspektywie 5 lat terapii nusinersenem, a ich poziom męczliwości ustabilizował się.
We wszystkich analizach przedstawionych podczas sesji konferencyjnej profil bezpieczeństwa nusinersenu był analogiczny do wcześniej uzyskiwanych danych.
Źródło: mat. prasowe
