Oszacowano, że każdy człowiek spożywa średnio do 5 gramów mikroplastiku dziennie obecnego w wodzie i pożywieniu. Te niepokojące i szokujące informacje od wielu lat są weryfikowane w wielu ośrodkach badawczych. Naukowcy z Uniwersytetu w Nowym Meksyku (Stany Zjednoczone) podjęli kolejną próbę ustalenia wpływu tego typu zanieczyszczeń na układ trawienny człowieka. Przy okazji odkryli, że cząsteczki mikroplastiku mogą migrować z jelit do innych narządów. Znajdowane są również na skórze, we włosach, ślinie i w próbkach kału. Mikro cząstki plastiku, których wielkość nie przekracza 0,1-5000 mikronów zostały odkryte także w pierwszych odchodach noworodka tzw. smółce. To może być dowód na to, że mikroplastik przekracza barierę krew-łożysko.
Wyniki badań opublikowane w czasopiśmie Environment Health Perspectives wskazują, że drobiny mikroplastiku mogą przenikać do krwi, a tą drogą do wielu innych narządów, w tym do mózgu, czyniąc spustoszenie zdrowotne. Uniwersytecki zespół z Nowego Meksyku, pod kierownictwem gastroenterologa, prof. Eliseo Castillo wyznaczył za cel badań sprawdzenie czy, w jakiej ilości i w jaki sposób mikroplastik przekracza barierę jelitową. W ramach eksperymentu badawczego przez miesiąc podawano myszom zawierającą mikroplastik wodę, w proporcjach podobnych do tych jakie wypija człowiek. Po kilku tygodniach u myszy zaobserwowano zmiany fizyczne oraz wykryto w niektórych tkankach cząstki plastiku. To potwierdza przypuszczenia, że przekroczyły one barierę jelitową i przedostały się do innych tkanek. Mikrocząsteczki plastiku migrowały z jelit do wątroby, nerek i mózgu. Wynika z tego, że mają one wpływ nie tylko na przewód pokarmowy.
Podczas badań wykazano również, że migracja mikroplastiku wewnątrz organizmu powoduje reakcje chemiczne w komórkach dotkniętych tkanek. Są one zależne od stężenia i rodzaju plastiku oraz jak wskazują poprzednie badania, mają wpływ na działanie układu odpornościowego, który pod wpływem cząstek mikroplastiku uwalnia cząsteczki zapalne. Wykazano, że szkodliwe działanie mikroplastiku spowodowane jest zarówno składem danej substancji jak i z faktu, że na powierzchni mikrocząstek wchłoniętych przez organizm mogą osadzać się bakterie, grzyby i inne patogeny, również lekooporne co stanowi realne zagrożenie dla zdrowia. Już w 2021 roku opublikowano w piśmie naukowym Cell Biology & Toxicology pierwsze badania, które potwierdzają, że gdy makrofagi napotykają i „połykają” mikroplastik, ich funkcja ulega zmianie i uwalniają się cząsteczki zapalne.
Profesor Castillo zadaje w związku z tym pytanie czy narażenie na mikroplastiki może zaostrzyć zmiany w istniejącej chorobie danego pacjenta. Zwłaszcza w chorobach przewlekłych, takich jak nieswoiste zapalenie jelit, celiakia, otyłość i stłuszczeniowa choroba wątroby. Naukowiec podkreśla, że najprawdopodobniej mikroplastiki mają znaczący wpływ na układ trawienny i tą drogą przedostają się do innych organów. Jednym z dowodów na tę tezę jest fakt, że myszy były w badaniu narażone na działanie mikroplastików tylko przez cztery tygodnie i już przez ten krótki czas pozostawił ślady w ich organizmach. Ludzie mają natomiast kontakt z tymi szkodliwymi substancjami w sposób ciągły poprzez skażoną wodę i żywność, ale także poprzez przedmioty i materiały stosowane w codziennym życiu. Następny krok w badaniach, będzie dotyczył ustalenia czy zmiany metaboliczne spowodowane „konsumpcją” mikroplastików odgrywają rolę regulacji układu odpornościowego, w metabolizmie czy dysfunkcji wielu narządów, oraz sprawdzeniu mechanizmu wpływania na zaostrzenia stanów zapalnych.
Zespół badaczy zamierza skupić się na odpowiedzi na pytanie, w jaki sposób dieta przyczynia się do wchłaniania mikroplastików, w zależności od tego czy jest bogatsza w tłuszcz, błonnik itp. oraz czy wpływają one zmiany mikroflory jelitowej.
