Niewydolność serca to zespół objawów, które są spowodowane uszkodzeniem mięśnia sercowego. W ogromnym stopniu na niewydolność serca narażone są osoby cierpiące na nadciśnienie tętnicze i kardiomiopatię rozstrzeniową. Schorzenie cechuje się dużą śmiertelnością, znacznie większą niż w przypadku wielu nowotworów np. raka piersi, czy raka prostaty. Zmagają się z nim głównie osoby po 65. roku życia.
Szacuje się, że w Polsce problem ten dotyczy ok. miliona osób. Blisko połowa z nich umiera w ciągu 4 lat od momentu otrzymania diagnozy. Liczbę hospitalizacji z powodu niewydolności serca szacuje się w Polsce na 100 000 rocznie, a koszty leczenia szpitalnego przekraczają 70% całości kosztów związanych z leczeniem schorzenia. Prognozy dotyczące liczby zachorowań również nie napawają optymizmem. Tylko w ciągu najbliższych dwudziestu lat może przybyć ok. 250 tys. chorych.
Biomarkery odgrywają bardzo ważną rolę w wykrywaniu niewydolności serca. Są nieinwazyjne, umożliwiają diagnozę we wczesnym stadium choroby. W naszym kraju prowadzone są badania nad ich zastosowaniem w diagnostyce kardiomiopatii rozstrzeniowej i nadciśnienia tętniczego. Kieruje nimi dr Agata Bielecka-Dąbrowa z Zakładu Nadciśnienia Tętniczego Uniwersytetu Medycznego w Łodzi. Kieroawany przez nią zespół opisuje rolę biomarkerów i echokardiograficznych wskaźników dysfunkcji mięśnia sercowego w diagnostyce niewydolności serca. Projekt ten wydaje się pionierski w skali świata, ponieważ do tej pory nie powstała publikacja, która we wspomnianym kontekście opracowywałaby niedrogi i prosty panel diagnostyczny.
– Dzięki opracowywanym panelom biomarkerów będzie można ustalić kto wymaga regularnego nadzoru klinicznego i interwencji terapeutycznej. Ponadto możliwe będzie – u pacjentów, u których występują już symptomy – rozróżnienie dolegliwości o agresywnym i łagodniejszym przebiegu, co pozwoli dostosować terapię, zwiększyć skuteczność leczenia i zmniejszyć ryzyko wystąpienia działań niepożądanych – wyjaśnia dr Agata Bielecka-Dąbrowa. – Dodatkowo badania mogą stanowić duże wsparcie dla lekarzy specjalistów. Zastosowane w ocenie pacjentów z kardiomiopatią rozstrzeniową biomarkery różnią się właściwościami, dlatego mogą zaoferować lekarzom komplementarną informację prognostyczną i pomóc we właściwym określeniu ryzyka w tej grupie chorych – dodaje dr Bielecka-Dąbrowa.
Źródło: materiały prasowe