Dane epidemiologiczne wskazują, że zapadalność na stwardnienie rozsiane jest wyższa w krajach o mniejszym nasłonecznieniu. Kanadyjscy naukowcy wyjaśnili, dlaczego tak się dzieje.
Związek pomiędzy nasłonecznieniem, a poziomem witaminy D w organizmie jest dobrze znany, dotąd nie wykazano jednak, że związek pomiędzy stopniem ekspozycji na słońce a SM ma charakter przyczynowo skutkowy. Różnice środowiskowe pomiędzy regionami o różnej odległości od równika nie sprowadzają się wszak jedynie do kąta padania promieni słonecznych.
Uczeni z McGill University przyjrzeli się DNA kilkudziesięciu tysięcy mieszkańców Europy. Wyodrębnili spośród nich grupę wykazującą genetyczne predyspozycje do zmniejszonej produkcji witaminy D. Okazało się, że wrodzona skłonność do niedoboru witaminy D koreluje z większym ryzykiem zachorowania na SM.
Naukowcy planują teraz przeprowadzenie wieloletnich badań prospektywnych, które mają przynieść odpowiedź na pytanie, czy suplementacja wit. D może zapobiegać wystąpieniu stwardnienia rozsianego.
Źródło: PLoS Medicine