Badanie CA209-003 jest otwartym, wieloośrodkowym, badaniem fazy 1b z eskalacją dawki, oceniającym niwolumab (lek biologiczny o działaniu immunosupresyjnym) u pacjentów z wybranymi zaawansowanymi lub nawracającymi nowotworami, włącznie z wcześniej leczonym niedrobnokomórkowym rakiem płuca (NSCLC).
Uczestnicy otrzymywali uprzednio 1–5 cykli leczenia systemowego NSCLC i przyjmowali niwolumab dożylnie (1, 3 lub 10 mg/kg) co dwa tygodnie przez okres nie dłuższy niż 96 tygodni.
Po upływie 5 lat, szacowane przeżycia całkowite u pacjentów leczonych niwolumabem we wszystkich dawkach wyniosły 16%, natomiast mediana przeżyć całkowitych wyniosła 9,9 miesięcy, przy minimalnym okresie obserwacji liczącym 58 miesięcy.
Całkowite przeżycia 5-letnie były podobne we wszystkich typach histologicznych raka płuca. U pacjentów, u których możliwa była ocena ekspresji PD-L1, zwiększały się one wraz ze wzrostem poziomu ekspresji PD-L1 i wyniosły: 20%, 23% oraz 43% odpowiednio u pacjentów z ekspresją PD-L1 <1%, >1% oraz >50%.
– Na przestrzeni lat, przeżycia 5-letnie u pacjentów z zaawansowanym niedrobnokomórkowym rakiem płuca były niższe niż 5%. W badaniu CA209-003 zaobserwowano, że u pacjentów leczonych niwolumabem są one na poziomie 16%. (...) U większości pacjentów nie wykazano dowodów na progresję choroby podczas ostatniego badania kontrolnego. Wyniki te stanowią ważną i nową wiedzę na temat długotrwałego profilu klinicznego niwolumabu w tej populacji pacjentów – komentuje wyniki badania jego koordynator, prof. Scott N. Gettinger z Yale Cancer Center w New Haven.
Szczegółowe dane zostały zaprezentowane na dorocznym spotkaniu Amerykańskiego Towarzystwa Badań nad Rakiem (AACR) w Waszyngtonie.
Źródło: materiały prasowe
