Ostre wiotkie zapalenie rdzenia (Acute flaccid myelitis – AFM) to rzadka, ale poważna choroba neurologiczna o nagłym początku, zwykle dotykająca dzieci. Objawia się najczęściej osłabieniem siły mięśniowej kończyn, opadaniem powiek, problemami z poruszaniem gałkami ocznymi. Porażenie może objąć mięśnie oddechowe.
Czynnik etiologiczny nie jest znany, ale najpoważniejszym jest enterowirus 68 (EV-D68), patogen spokrewniony z wirusem polio.
Pierwszy znaczący skok liczby zachorowań odnotowano w USA w 2014 roku. Tajemniczy paraliż zaatakował wówczas 691 osób.
Na AFM nie lekarstwa. Naturalny przebieg choroby bywa różny – większość pacjentów wymaga hospitalizacji, ale wraca do zdrowia. U niektórych niepełnosprawność ma charakter trwały. Część pacjentów wymaga mechanicznego wspomagania oddechu. Zdarzają się też przypadki śmiertelne. W 2014 roku w USA na AFM zmarło pięcioro dzieci.
W bieżącym roku Centers for Disease Control and Prevention (CDC) potwierdziło już 38 przypadków AFM w 16 stanach, najwięcej (14 zachorowań) w Kolorado. U części chorych zidentyfikowano inną odmianę wirusa z tej samej rodziny – EV-A71. Z kolei W stanie Minnesota odnotowano w tym roku 6 przypadków AFM, wszystkie u dzieci poniże 10. roku życia. Wirus nie został do tej pory zidentyfikowany.
Medycyna nie dysponuje szczepionkami przeciwko wirusom EV-D68 i EV-A71. Zapobieganie ostremu wiotkiemu zapaleniu rdzenia polega więc jedynie na unikaniu kontaktu z chorymi, częstym myciu rąk, a także zakrywaniu ust i nosa w czasie kaszlu i kichania, aby zmniejszyć ryzyka rozprzestrzeniania się wirusa za pośrednictwem osób nieświadomych zakażenia.
Źródło: NBC News / CDC
