Di-Per-Te to obecna w kalendarzu szczepień obowiązkowych skojarzona szczepionka przeciwko błonicy (Diphtheria), krztuścowi (Pertussis) i tężcowi (Tetanus). W swoim składzie zawiera: anatoksynę błoniczą, zabite bakterie Bordetella pertussis i anatoksynę tężcową.
W USA podaje się ją w pięciu dawkach: w 2., 4., 6. miesiącu życia, pomiędzy 15. a 18. m.ż. oraz w wieku 4-6 lat.
Niektórzy przeciwnicy szczepień sugerują, że szczepionka Di-Per-Te niesie za sobą ryzyko poważnego uszczerbku dla zdrowia dziecka. U wielu rodziców wywołało to obawy przed szczepieniem swoich pociech. Utrzymują się one pomimo licznych badań wykazujących brak związku między tą metoda zapobiegania chorobom zakaźnym a rozwojem schorzeń autoimmunologicznych czy autyzmu.
Kierowany przez dr. Pedro Moro zespół specjalistów z CDC zapoznał się z ok. 50 tysiącami zgłoszeń o wystąpieniu działań niepożądanych po podaniu szczepionki Di-Per-Te.
W 88 proc. przypadków [zgłoszonych działań niepożądanych] Di-Per-Te podawana była jednocześnie z innymi szczepionkami. Zdecydowana większość raportowanych objawów była bardzo łagodna – np. szybko ustępujące zaczerwienienie lub obrzęk w miejscu wkłucia.
Częstość poważnych zdarzeń neurologicznych, gastrycznych i alergicznych była zgodna z obserwowaną w populacji ogólnej – tj. nie były one częstsze u dzieci, które otrzymały Di-Per-Te .
Źródło: NewsMax
