- Wynalazek umożliwi zatrzymanie próchnicy w jej początkowym stadium bez konieczności inwazyjnej ingerencji, dzięki czemu możliwe jest utrzymanie tkanek zębów w niemal nienaruszonym stanie. Użyte do wytworzenia żywicy materiały zapewnią blokowanie wnikania bakterii i ich toksyn w głąb twardych tkanek zęba, a także mają działanie hamujące rozwój bakterii, ich namnażanie, co ograniczy możliwość powstawania m.in. próchnicy wtórnej - mówi prof. Małgorzata Skucha - Nowak, kierownik Zakładu Propedeutyki Stomatologii Wydziału Nauk Medycznych w Zabrzu ŚUM, pomysłodawczyni wynalazku.
Zdaniem prof. Edwarda Wylęgały, prorektora ds. rozwoju i transferu technologii ŚUM wynalazek zrewolucjonuje stomatologię. – To jak zdobycie złotego medalu olimpijskiego. Patenty medyczne zmieniają sposób leczenia, jak ten, a także są jednym z najważniejszych osiągnieć i działań uniwersytetów – powiedział.
Koncepcja infiltracji pojawiła się w pierwszej dekadzie XXI wieku i polega na nasączeniu (infiltracji) odwapnionego szkliwa żywicą o niskiej lepkości, zatrzymując w ten sposób postęp zmian chorobowych. Icon został wprowadzony na rynek w 2009 roku w Niemczech przez Firmę DMG i w tym samym roku Icon, bo o tym materiale mowa, został wprowadzony do obrotu handlowego jako pierwszy infiltrant. Obecnie jest jedynym stosowanym w praktyce klinicznej. Przeznaczony do zastosowania wyłącznie na szkliwo.
Opatentowany przez naszych naukowców Infiltrant dentystyczny posiada w swoim składzie składnik odpowiedzialną za bakteriostatyczność, czyli dodatkowo utrudnia lub uniemożliwia on rozmnażanie sie bakterii. Icon tej cechy nie posiada. Ponadto, jest szansa, aby opatentowany infiltrant mógł być stosowany nie tylko w leczeniu wczesnych odwapnień szkliwa, ale także w leczeniu odwapnień cementu korzeniowego, czyli tkanki pokrywającej korzeń zęba. W warunkach zdrowia klinicznego tkanka ta nie ma kontaktu ze środowiskiem jamy ustnej, więc nie podlega procesowi próchnicowemu. Jednak w chwili, gdy mamy do czynienia z wieloma postaciami schorzeń przyzębia brzeżnego (dawniej określanej mianem paradontozy) wówczas, cement korzeniowy jest narażony na działanie bakterii próchnicotwórczych. Infiltrant dentystyczny jest w stanie go ochronić.
Rozwój metod diagnostycznych, pozwalających na wczesne wykrycie procesu próchnicowego (zanim dojdzie do powstania ubytku) pozwolił na rozwój gałęzi stomatologii - zwanej stomatologią mikroinwazyjną. Coraz większa świadomość naszych pacjentów w zakresie profilaktyki próchnicy i jej różnych form pozwala na zdecydowanie szybszą reakcję terapeutyczną.
Zabieg infiltracji jest innowacyjnym sposobem leczenia, który wypełnia lukę między profilaktyką a mechaniczną odbudową ubytków szkliwa. Efekt końcowy polega także na poprawie estetyki poprzez zmniejszenie widoczności i maskowaniu białych plam szkliwa w odwapnionych miejscach na powierzchniach zębów. Jest to małoinwazyjna metoda leczenia, która wypełnia, wzmacnia i stabilizuje zdemineralizowane szkliwo - bez utraty zdrowej struktury zęba - dodaje prof. Skucha - Nowak.
Sam zabieg infiltracji, dla lekarza stomatologa jest przyjazny, a co najważniejsze - dla pacjenta bezbolesny. Należy nasze pole zabiegowe (miejsce odwapnienia) odpowiednio przygotować i zaaplikować infiltrant dentystyczny, delikatnie usunąć jego nadmiary a następnie utwardzić lampą światłoutrwardzalną. Już zmiana koloru białej plamy po infiltracji świadczy o powodzeniu zabiegu. Idealny materiał infiltrujący powinien charakteryzować się: niską gęstością i lepkością, wysokim napięciem powierzchniowym, hydrofilnością, brakiem działania toksycznego na organizm, bakteriostatycznością, brakiem interakcji z przyjmowanym pokarmem oraz lekami, zdolnością polimeryzacji do stanu stałego, odpornością na czynniki chemiczne oraz mechaniczne oraz estetyką po spolimeryzowaniu. Dla nas lekarzy dentystów niezmiernie ważne jest także to, aby zabieg był w pełni bezbolesny dla pacjentów. Zabieg infiltracji taki właśnie jest.
- Opatentowany wynalazek jest owocem wieloletnich wspólnych badań prowadzonych w Zakładzie Propedeutyki Stomatologii, Wydziału Nauk Medycznych w Zabrzu, ŚUM i w Katedrze Chemii Organicznej, Bioorganicznej i Biotechnologii, Wydziału Chemicznego, Politechniki Śląskiej. Współpracę naukową ze strony Politechniki rozpoczął nieżyjący już profesor Mirosław Gibas - wspaniały naukowiec i autorytet jeśli chodzi o materiały stosowane w stomatologii.
- W naszej Katedrze pomogliśmy od strony chemicznej zrealizować koncepcję zrodzoną w Zakładzie Propedeutyki Stomatologii. Mianowicie koncepcję wytworzenia preparatu przeznaczonego do minimalnie inwazyjnego leczenia próchnicy początkowej twardych tkanek zęba (bez konieczności używania wiertła w gabinecie stomatologicznym) – mówi dr inż. Anna Korytkowska-Wałach, Katedra Chemii Organicznej, Bioorganicznej i Biotechnologii Wydziału Chemicznego Politechniki Śląskiej i dodaje: -Na czym polegała konkretnie nasza pomoc? Przykładowo, ponieważ preparat miał za zadanie (między innymi) hamować ewentualne procesy próchnicowe, zaproponowaliśmy umieszczenie w składzie infiltranta pochodnej imidazolu jako składnika bioaktywnego. Wykonaliśmy oczywiście też jego syntezę.
Jak mówi Wojciech Borówka, Broker Technologii ŚUM: - Patent ten, opracowany przez zespół badawczy Śląskiego Uniwersytetu Medycznego, ma potencjał zrewolucjonizować diagnostykę i terapię w stomatologii, znacząco zwiększając precyzję oraz komfort pacjenta. Jako broker technologii dostrzegam ogromne możliwości komercjalizacji tego rozwiązania, które wpisuje się w światowe trendy personalizowanej opieki medycznej. Obecnie prowadzimy zaawansowane rozmowy z jedną z największych firm farmaceutycznych, które dotyczą potencjalnej współpracy w zakresie wdrożenia inforlatranta dentystycznego. Na tym etapie, ze względu na charakter prowadzonych negocjacji, nie możemy ujawniać szczegółów.
Źródło: Śląski Uniwersytet Medyczny
