Fot. Thinkstock[/caption]Amerykańska Agencja ds. Żywności i Leków (FDA) zarejestrowała kariprazynę – nowy, atypowy lek przeciwpsychotyczny – do leczenia epizodów maniakalnych lub mieszanych związanych z chorobą afektywną dwubiegunową typu I oraz w leczeniu schizofrenii u osób dorosłych.
Mechanizm działania kariprazyny w schizofrenii i chorobie afektywnej dwubiegunowej jest w pełni znany. Skuteczność leku może być wynikiem połączenia częściowo agonistycznego działania wobec ośrodkowych receptorów dopaminowych D₂ oraz serotoninowych 5-HT1A, oraz antagonistyczną aktywnością wobec receptorów serotoninowych 5-HT2A.
Pod względem farmakodynamicznym kariprazyna działa jako częściowy agonista receptorów dopaminowych D3 i D2 z dużym powinowactwem wiązania oraz agonista receptorów serotoninowych 5-HT1A. Jest antagonistą receptorów 5-HT2B i 5-HT2A z dużym i umiarkowanym powinowactwem wiązania. Wiąże się również z receptorami histaminowymi H1. Kariprazyna wykazuje niższe powinowactwo wiązania z receptorami serotoninowymi 5-HT2C i α1-A-adrenergicznymi. Nie ma też istotnego powinowactwa do cholinergicznych receptorów muskarynowych.
FDA oparła decyzję na wynikach 3 kontrolowanych badań u osób z epizodami maniakalnymi lub mieszanymi choroby afektywnej dwubiegunowej typu I oraz trzech badań kontrolowanych placebo u osób ze schizofrenią. Badania te objęły łącznie ponad 2700 pacjentów.
Choroba afektywna dwubiegunowa dotyczy ok. 3,6 mln osób w USA. Choroba afektywna dwubiegunowa typu I jest znana również pod nazwą choroby maniakalno-depresyjnej. Osoby cierpiące na tę chorobę doświadczają „wahań nastroju” sięgających od epizodów manii (tj. nadmiernego podniecenia, irytacji, gonitwy myśli, zaburzeń snu) po epizody depresji (tj. okresów głębokiego smutku, zmęczenia, poczucia beznadziei) lub epizodów mieszanych (kombinacja manii i depresji).
Schizofrenia jest przewlekłą chorobą wpływającą na funkcjonowanie ponad 2,6 mln dorosłych Amerykanów. Choroba odciska poważne piętno zarówno na pacjentach, ich rodzinach jak i społeczeństwie. Objawy można podzielić na trzy rozległe kategorie:
- pozytywne (wytwórcze) – tj. halucynacje, urojenia, zaburzenia myślenia, zaburzenia poruszania;
- negatywne (deficytowe) – np. utrata motywacji i wycofanie ze społeczeństwa;
- poznawcze – zaburzenia funkcji wykonawczych, koncentracji, pamięci).
Kariprazyna nie jest zalecana w leczeniu pacjentów z psychozą związaną z otępieniem.
Źródła: FDA / materiały prasowe
