Rdzeniowy zanik mięśni (SMA) polega na utracie neuronów ruchowych w rdzeniu kręgowym i dolnej części pnia mózgu. Utrata komórek nerwowych prowadzi do ciężkiego, postępującego zaniku i osłabienia mięśni.
U osób z najcięższym typem SMA może ostatecznie dojść do porażenia i trudności z wykonywaniem podstawowych czynności życiowych, takich jak oddychanie i połykanie.
Pierwotną przyczyną schorzenia są delecja lub mutacja genu SMN1, regulującego wytwarzanie tzw. białka przeżycia neuronów ruchowych (ang. survival motor neuron - SMN).
Nasilenie objawów SMA jest odwrotnie proporcjonalne do ilości produkowanego przez organizm białka SMN. Osoby z SMA typu wytwarzają bardzo małe ilości białka SMN i nie są w stanie siedzieć bez podparcia oraz nie przeżywają powyżej 2 lat bez wspomagania oddychania. Osoby z SMA typu 2 i 3 wytwarzają większe ilości białka SMN i mają lżejszą postać choroby, która jednakże również zmienia ich życie.
W badaniu klinicznym fazy III CHERISH przez 15 miesięcy oceniano skuteczności i bezpieczeństwo leku nusinersen u pacjentów z SMA o późniejszym początku. Wzięło w nim udział 126 niechodzących pacjentów w wieku od 2 do 12 lat, u których początek objawów wystąpił po ukończeniu 6 miesiąca życia.
Pierwszorzędowym punktem końcowym dotyczącym skuteczności badania CHERISH była zmierzona poprawa czynności ruchowych, zdefiniowana jako zmiana punktacji w skali HFMSE (rozszerzonej skali czynności ruchowych Hammersmitha) w porównaniu ze stanem wyjściowym.
W analizie końcowej wykazano u pacjentów leczonych lekiem nusinersen znamiennie istotną statystycznie i klinicznie, poprawę czynności ruchowych w porównaniu z kontrolą leczeniem pozorowanym, na co wskazywała stwierdzona różnica między grupami leczonymi w średniej zmianie wyjściowej punktacji HFMSE w 15. miesiącu równa 4,9 punktu (p=0,0000001).
W porównaniu ze stanem wyjściowym, pacjenci, którzy otrzymywali lek nusinersen (n=84), osiągnęli średnio 3,9-punktową poprawę w 15. miesiącu, natomiast pacjenci nieotrzymujący leczenia (n=42) doświadczyli średnio 1,0-punktowego pogorszenia.
Wyniki dotyczące innych punktów końcowych, w tym osiąganie „kamieni milowych” rozwoju ruchowego i czynność ruchowa kończyn górnych, były konsekwentnie lepsze u pacjentów, którzy otrzymywali leczenie, i zostały uznane za klinicznie istotne.
- Badanie CHERISH podkreśla istotną poprawę, pod wpływem leczenia lekiem nusinersen, czynności ruchowych i czynności kończyn górnych u pacjentów z SMA o późniejszym początku, rzadko obserwowaną w trakcie naturalnego przebiegu choroby, który zazwyczaj obejmuje stałe pogarszanie czynności ruchowych wraz z upływem czasu - powiedział dr Eugenio Mercuri, główny badacz, z U.O.C. Neuropsichiatria Infantile – Policlinico Universitario A. Gemelli w Rzymie, główny badacz. – W trakcie badania niektórzy pacjenci leczeni lekiem nusinersen osiągnęli kamienie milowe rozwoju ruchowego obejmujące raczkowanie lub stanie bez wsparcia, lub stabilizację, bądź zwolnienie progresji choroby. Stwierdziliśmy także poprawę czynności kończyn górnych obejmującą unoszenie przedmiotów – tłumaczy prof. Mercuri.
Badainie CHERISH zakończono przed terminem, aby dać możliwość otrzymywania leku wszystkim uczestnikom w ramach badania przedłużonego SHINE prowadzonego z zastosowaniem metody otwartej próby.
Źródło: NEJM / mat. pras.
