Choć szczepionki doprowadziły do eliminacji polio w większości krajów na całym świecie, ten wysoce zakaźny wirus nadal krąży w populacjach państw takich jak Nigeria, Afganistan i Pakistan. Pojedyncze przypadki stwierdzano w ostatnich latach także w Etiopii, Kamerunie, Kenii, Somalii i Syrii.
Szczepionki doustne zawierają żywego, osłabionego wirusa, który niekiedy może przekształcić się w wersję zdolną do wywołania o objawów choroby. Większym bezpieczeństwem cechuje się szczepionka inaktywowana szczepionka (IPV), zawierająca szczepy martwe. Podawana jest ona w iniekcji. Przeszkodą w jej stosowaniu we wszystkich zakątkach świata jest jednak wymóg przechowywania jej w temperaturze poniżej 4°C.
Naukowcy z Southern University of California znaleźli rozwiązanie. Opracowali innowacyjną metodę liofilizacji (suszenia sublimacyjnego) IPV, tak aby mógł być potem przechowywany w temperaturze do 40°C przez cztery tygodnie, a następnie rozpuszczony do podania w iniekcji – bez utraty potencjału działania.
– Liofilizowaliśmy inaktywowaną szczepionkę przeciwko polio i w podczas procesu suszenia sublimacyjnego dodaliśmy kilka składników, które nadały jej wyjątkową stabilność – tłumaczy dr Woo-Jin Shin, jeden z autorów. – Wśród tych składników były m.in.: siarczan magnezu, histydynę i mannitol.
Naukowcy następnie przechowywali wysuszoną szczepionkę w różnych temperaturach i analizowali, jak zmieniały się poziomy poszczególnych antygenów. Szczepionkę przetestowano też na małych grupach myszy. Wszystkie zebrane dane sugerowały brak istotnych zmian w jakości i sile działania szczepionki po czterech tygodniach przechowywania, nawet w podwyższonej temperaturze.
Szczepionka przeciwko polio, która może być przechowywana w postaci suchego proszku w wysokiej temperaturze, może okazać się doskonałym sposobem na ostateczne zwalczenie poliomyelitis na świecie.
Źródło: The Guardian