ThinkstockPhotos[/caption]Zaburzenia odżywiania, takie jak np. anoreksja czy bulimia, są częstsze u osób transgenderycznych, niezależnie od ich orientacji seksualnej – sugerują naukowcy z Washington University w St. Louis.
Zakrojone na dużą skalę, trwające 4 lata badanie przeprowadzono wśród studentów 223 amerykańskich uniwersytetów. Objęło ono ponad 200 tys. osób o orientacji heteroseksualnej, 15 tys. gejów, lesbijek i biseksualistów, 5 tys. studentów, którzy nie byli pewni swojej orientacji oraz 479 transseksualistów. Tych ostatnich, jak podkreśla dr Alexis E. Duncan, jedna z głównych autorek, było po raz pierwszy w tego typu badaniu wystarczająco dużo, aby uzyskane wśród nich wyniki można było wprost porównywać z rezultatami z innych podgrup badanych.
Badani odpowiadali na pytania dotyczące swojego zdrowia psychicznego, uzależnień, stosowania leków i substancji psychoaktywnych, tożsamości płciowej, zachowań seksualnych oraz wielu różnych aspektów zaburzeń odżywiania (w szczególności o to, czy rozpoznano u nich anoreksję lub bulimię, czy w ciągu ostatniego roku występowały u nich wymioty oraz czy sięgali po środki przeczyszczające lub leki wspomagające odchudzanie).
Do zdiagnozowanych zaburzeń odżywiania „przyznało się” 1,5 proc. ankietowanych studentów. Niemal dwukrotnie więcej (prawie 3 proc.) wskazało, że wymiotowało lub stosowało środki przeczyszczające w okresie 4 tyg. poprzedzających udział w badaniu. Nieco ponad 3 proc. zażywało leki pomagające w utracie wagi.
Zaburzenia odżywiania okazały się najrzadsze wśród heteroseksualnych mężczyzn o tożsamości płciowej zgodnej z cechami fizycznymi (tzw. cisgender, cis). Jednak także u kobiet „cis” o orientacji homo- lub biseksualnej zaburzenia takie okazały się rzadsze niż w – przyjętej za punkt odniesienia – grupie kobiet heteroseksualnych o tożsamości „cis”.
Z kolei nieznacznie zwiększoną częstość występowania zaburzeń odżywiania odnotowano w grupach: kobiet i mężczyzn „cis” o orientacji niepewnej oraz wśród gejów i biseksualistów „cis”.
Najczęściej, bo ponad 4-krotnie częściej niż w grupie heteroseksualnych kobiet „cis”, zdiagnozowane zaburzenia odżywiania zgłaszali studenci transseksualni (niezależnie od płci z jaką się identyfikowali oraz od orientacji seksualnej). Wymioty oraz stosowanie leków wspomagających odchudzanie było w tej grupie ponad dwukrotnie częstsze niż u heteroseksualnych kobiet „cis”.
Naukowcy tłumaczą, że dla osób transseksualnych odchudzenie (lub wręcz głodzenie się) jest jednym ze sposobów na ukrycie zewnętrznych cech płci, z którą się nie identyfikują – niezależnie od tego, o którą płeć chodzi.
Wyniki badania są zgodne z rezultatami wcześniejszych podobnych prac, tym razem jednak liczba uczestników była znacznie większa.
Źródła: Journal of Adolescent Health / Science World Report
