Pomimo, że liczba przypadków zakażenia wirusem Zika jest w bieżącym roku znacznie niższa niż w ubiegłym, wirus ten wciąż stanowi w niektórych krajach realne zagrożenie dla zdrowia publicznego.
Wirus Zika jest najgroźniejszy dla płodów. Zakażenie się w czasie ciąży może prowadzić do poronienia lub przyjścia na świat dziecka obarczonego poważnymi wadami wrodzonymi – małogłowiem, uszkodzeniem wzroku i słuchu, problemami motorycznymi. Skutki działania wirusa na płód mogą też nie być widoczne od razu po urodzeniu, ale ujawnić się w późniejszym okresie.
Nowe wytyczne kładą wyraźny nacisk na współpracę między lekarzami różnych specjalności w celu jak najtrafniejszej oceny ryzyka wrodzonej infekcji Zika u noworodka i monitorowania rozwoju dzieci, które urodziły się bez widocznych wad, ale są w grupach ryzyka.
Wytyczne uwzględniają wnioski z badań, które prowadzono już po wydaniu poprzedniej wersji rekomendacji (w sierpniu 2016 roku).
Autorzy wytycznych definiują trzy grupy zagrożonych dzieci:
- Urodzone z wadami wrodzonymi typowymi dla infekcji wirusem Zika w ciąży, niezależnie od wyniku testu na nosicielstwo matki.
- Urodzone bez wad wrodzonych typowych dla infekcji wirusem Zika w ciąży, przez kobiety z dodatnim wynikiem testu w kierunku zakażenia tym patogenem.
- Urodzone bez wad wrodzonych typowych dla infekcji wirusem Zika w ciąży, przez kobiety z ujemnym wynikiem testu, które jednak mogły mieć w okresie ciąży kontakt z wirusem.
CDC dostarcza lekarzom wskazówki ułatwiające interpretację wyników badań, ocenę ryzyka pojawienia się skutków zakażenia wirusem Zika oraz postępowanie w każdej z trzech grup dzieci. Zaproponowane zmiany obejmują m.in.:
- zmodyfikowane zalecenia dotyczące badań przesiewowych słuchu i wzroku,
- wycofanie rekomendacji przeprowadzania badania tarczycy (brak danych na zasadność takiego postępowania),
- rozszerzenie listy badań w przypadku dzieci urodzonych w widocznymi wadami,
- u niemowląt bez wad wrodzonych urodzonych przez matki z negatywnym wynikiem testu w kierunku zakażenia wirusem Zika, ale które mogły się z nim zetknąć w czasie ciąży - nie zaleca się już prowadzenia dodatkowej diagnostyki poza standardową oceną neonatologa i rutynową opieką prewencyjną pediatry.
Źródło: CDC / OutbreakNewsToday
