O raporcie Sequence oraz kosztach raka piersi z dr. Stefanem Bogusławskim, partnerem zarządzającym w Sequence HC Partners, uczestnikiem panelu „Optymalny model opieki onkologicznej z uwzględnieniem właściwej organizacji, zarządzania i finansowania” Forum Ochrony Zdrowia, rozmawia Iwona Schymalla.
Iwona Schymalla: W Polsce ma właśnie premierę raport dotyczący raka piersi, a także kompleksowej opieki nad pacjentkami z tą chorobą. Jakie są główne ustalenia tego raportu?
dr Stefan Bogusławski: Rak piersi to jest choroba, którą uważamy za chorobę znacznikową, oznaczającą efektywność systemu ochrony zdrowia w danym kraju. To jest choroba, która dotyka bezpośrednio pacjentki, a także ich otoczenie. To choroba, która generuje koszty związane z profilaktyką, diagnostyką i leczeniem oraz generuje istotne koszty społeczne przede wszystkim w postaci niezdolności tych osób do pracy czasowej czy trwałej, przedwczesnej śmierci, ale także koszty związane z finansowaniem pomocy społecznej przede wszystkim poprzez ZUS. Nasz raport opisuje cały system opieki zdrowia w Polsce, opisuje raka sutka na tle innych rodzajów nowotworów i na tle innych krajów, ale jego najważniejszą informacją jest zsumowanie wszystkich kosztów, które są ponoszone przez pacjentki i przez system w tej chorobie.
To jest niezwykle istotne, żeby zebrać całą wiedzę na ten temat w jednej publikacji, ale przygotowanie takiej publikacji to przede wszystkim sugestia, jakie zmiany trzeba wprowadzić i które sfery są najistotniejsze i które trzeba szybko naprawić.
Myślę, że są dwa kierunki działania: jeden to jest organizacja wczesnej diagnostyki i kompleksowego właściwego skoordynowanego leczenia raka sutka w Polsce. Jest bardzo wiele inicjatyw zwłaszcza w środowisku onkologów, które zmierzają w kierunku wytworzenia kompleksowego modelu leczenia tej choroby. Drugi kierunek to jest właściwa selekcja metod diagnostycznych i metod terapeutycznych, która będzie brała pod uwagę nie tylko i wyłącznie koszt tej terapii dla systemu, ale jej skutek w sensie wpływu na życie pacjentki, ale która będzie brała pod uwagę koszty systemu opieki społecznej, np. ZUS albo koszty pośrednie związane z niezdolnością tych osób do pracy.
To bardzo ważne w tym kontekście, że chorują kobiety coraz młodsze, a więc aktywne, które dopiero rozpoczynają życie zawodowe i rodzinne, więc dostęp do skutecznej terapii, która pozwoli im się utrzymać w rolach społecznych, jest szczególnie istotny.
Dokładnie tak jest. Liczba nowotworów piersi w ostatnich latach u młodych kobiet do 50. roku życia wzrosła dwukrotnie, mamy tutaj do czynienia z bardzo niedobrym zjawiskiem. Te kobiety oczywiście mogłyby pracować, będąc chorymi. Nie pracują i muszą być finansowane przez system. Temu musimy się bacznie przyglądać i próbować temu zaradzić.
