Cukrzyca jest chorobą metaboliczną, która ma bardzo wiele twarzy. W jej przebiegu często występuje nadciśnienie tętnicze, zaburzenia gospodarki lipidowej, nadwaga lub otyłość, nadkrzepliwość, która zwiększa ryzyko wystąpienia powikłań.
Cukrzyca wiąże się ze zwiększonym ryzykiem powikłań sercowo-naczyniowych przede wszystkim miażdżycy i jej klinicznych manifestacji, czyli ostrych zespołów wieńcowych, przewlekłych zespołów wieńcowych, a także udarów mózgu.
Cała profilaktyka związana jest z koniecznością zapobiegania wystąpieniu czynników ryzyka.
Analogi GLP1 to leki, które zmieniły paradygmat leczenia cukrzycy. Dały ogromną szansę na to, by pacjenci z cukrzycą, którzy będą właściwie leczeni, uniknęli różnych powikłań sercowo-naczyniowych
To leki, które wpływają na układ inkretynowy. Ich działanie jest wielokierunkowe.
Liraglutyd, synaglutyd, dulaglutyd - to kluczowi przedstawiciele tej grupy leków. Istotą ich działania jest zmniejszenie ryzyka wystąpienia powikłań sercowo-naczyniowych.
Zarówno rekomendacje europejskie, jak i Polskiego Towarzystwa Diabetologicznego dają bardzo wysokie miejsce tej grupie leków w terapii cukrzycy.
Są to leki stosowane także w terapii otyłości. Również ich wpływ przeciwzapalny jest ważny, bo miażdżyca jest procesem zapalnym.
Mamy dane z badania RE-WIND, które dotyczyło dużej grupy pacjentów, tzw. pacjentów pierwotnej profilaktyki. U nich nie mieliśmy jeszcze powikłań miażdżycy i wczesne zastosowanie dulaglutydu u chorych z cukrzycą wpływało korzystnie na ryzyko sercowo-naczyniowe w tej dużej kluczowej grupie pacjentów.
