Dotychczasowe brzmienie art. 5 pkt 32b ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych zawiera szeroką definicję skierowania, która zakłada, że skierowanie jest co do zasady dokumentem w postaci elektronicznej (tym samym oznacza to odwołanie się do szerokiego zakresu świadczeń). Natomiast, w enumeratywnie wskazanych przypadkach ma ono postać papierową. Należy jednak zauważyć, że przepis uchylający pkt 32b w art. 5 ustawy wejdzie w życie 1 kwietnia 2019 roku, a tym samym zapis art. 5 pkt 32b ppkt. a, pozwalający na wystawienie skierowań w postaci papierowej, w przypadku braku dostępu do systemu teleinformatycznego, będzie uchylony.
Hipotetycznie może zaistnieć sytuacja, w której dany podmiot nie będzie mieć dostępu z przyczyn technicznych do systemu teleinformatycznego, a wydanie skierowania będzie pilne i jednocześnie niemożliwe w nowych warunkach prawnych do spełnienia. Ponadto, pojawi się problem wystawiania skierowań w czasie wizyt domowych, jeśli zaistnieje taka konieczność, ale z powodu braku sprzętu na wizycie domowej skierowanie elektroniczne nie będzie mogło być wystawione. Teoretycznie, aby sprostać wymogom, należałoby wyposażyć lekarzy w tablety (laptopy) z odpowiednim oprogramowaniem, bezpiecznymi łączami (do systemów HIS i SIM), a to generuje duże, 2 dodatkowe koszty.
Konieczne jest bowiem zapewnienie bezpiecznego połączenia VPN z tabletu (laptopa) lekarza do serwera placówki leczniczej i do systemu HIS. Niezależnie od tego, innym pomijanym elementem jest niski stan świadomości prawnej personelu lekarskiego, który zostanie zobligowany od 1 kwietnia br. do wystawiania wyłącznie elektronicznych skierowań na badania, o których mowa w projekcie rozporządzenia. Warto zauważyć, że kierując się wytyczną do rozporządzenia, wskazaną w upoważnieniu ustawowym, podjęto także decyzję o ujęciu w katalogu skierowań, w postaci elektronicznej, skierowań na świadczenia opieki zdrowotnej finansowane nie tylko ze środków publicznych (w odniesieniu do świadczeń wskazanych w § 2 pkt 1, 2 oraz 5-8), ale również w odniesieniu do badań medycyny nuklearnej oraz badań tomografii komputerowej (wówczas wyraźnie wskazano, że będą one wystawiane w postaci elektronicznej w SIM, również w przypadku gdy będą finansowane ze środków innych niż środki publiczne). Warto zauważyć, że w tych przypadkach (badania medycyny nuklearnej oraz badania tomografii komputerowej) skierowanie jest niezbędne na podstawie innych przepisów, mianowicie Ustawy z 20 listopada 2000 r. Prawo atomowe (Dz. U. z 2018 r. poz. 792, z późn. zm.).
Przewiduje ona, że badania wiążące się z ekspozycją na promieniowania jonizujące są objęte skierowaniem, bez rozróżnienia czy dane badanie finansowane jest ze środków publicznych, czy nie. Generalnie, planowane rozporządzenie wprowadza skierowania elektroniczne, które będą obowiązywać w poradniach podstawowej opieki zdrowotnej (POZ), poradniach specjalistycznych realizujących kontrakt z NFZ, do których wymagane jest skierowanie, w szpitalach, pracowniach diagnostycznych i zabiegowych. Obejmują: skierowania do poradni ambulatoryjnej opieki specjalistycznej (na nowo), skierowania na badania medycyny nuklearnej, TK, MR, PET, badania endoskopowe przewodu pokarmowego, echo płodu. Ze względu na zagwarantowany pacjentom ubezpieczonym swobodny wybór miejsca leczenia, z czym związane jest scedowanie na pacjenta poszukiwania dla siebie konkretnej poradni czy zakładu leczniczego, lekarz kierujący zawsze będzie musiał wydać do rąk pacjenta skierowanie w wersji papierowej.
Przy zaletach nowej regulacji, projektodawca, który nakłada na ww. zakłady nowy obowiązek, nie dostrzega kosztów dla tych jednostek. Ograniczenia osobiste i zdrowotne pacjentów, także związane z wiekiem, czy brak możliwości technicznych, wymagają opracowania sposobu, w jaki poradnia / zakład leczniczy, który umieści pacjenta w kolejce na wizytę, zabieg albo badanie, będą zobligowane zwrotnie poinformować pacjenta w sposób skuteczny o terminie planowanej wizyty. W projekcie nie ma również opisu mechanizmów regulujących wycofanie skierowania, zmiany kwalifikacji na tryb cito lub przyjęcia poza kolejnością. 3 Biorąc pod uwagę powyższe, ze względu na fakt, iż nie ma jeszcze obowiązku dokumentacji medycznej w wersji elektronicznej i do końca 2019 roku może być ona prowadzona odręcznie, podany w projekcie termin wdrożenia skierowań w Systemie Informacji Medycznej od 1 kwietnia br. nie jest zdaniem BCC realny.
Źródło: BCC