Polska ma jeden z najwyższych w Europie odsetków cięć cesarskich. Z czego to wynika?
Myślę, że wynika to z postaw młodych kobiet w ciąży, które boją się rodzić drogą naturalną. Wydaje im się, że to jest najlepsze rozwiązanie. Położnicy też nie sprzeciwiają się i nie propagują idei porodu drogą natury. Wydaje im się, że powinni odpowiedzieć na zapotrzebowanie pacjentek.
Jakie działania należy podjąć, aby ograniczyć liczbę cesarskich cięć?
Myślę, że ogromne znaczenie ma edukacja kobiet i propagowanie porodu drogą naturalną. Ogromne znaczenie ma też postawa dziennikarzy, zrozumienie i przedstawienie tego problemu. Najbardziej intrygujące są zdarzenia, gdzie nie wykonano cięcia cesarskiego, które należało zrobić. Takich przypadków jest mało. Powinniśmy je jednak śledzić i o nich głośno mówić. Są też sytuacje, gdzie choć cięcia cesarskie nie są potrzebne, to są wykonywane. Chodzi o zachowanie właściwych proporcji. Chciałabym także zwrócić uwagę na element związany z kształceniem lekarzy i położników. Wydaje mi się, że czasami młodzi położnicy boją się prowadzenia porodu drogą natury. Nie wiedzą, co mieliby zrobić, gdyby doszło do powikłań w czasie porodu. Dla nich bezpieczniejsze jest rozwiązanie za pomocą cięcia cesarskiego.
Dlaczego się boją? Czy lekarze nie są odpowiednio przygotowani do przeprowadzenia porodu drogą naturalną?
Tak mi się wydaje. Należy pamiętać o tym, że lekarze odbywają praktykę położniczą w klinikach. Przyglądają się pracy swoich starszych kolegów, szefów. Nabierają ogłady położniczej. To właśnie w tych placówkach należałoby pokazać lekarzom, że cesarskie ciecia nie są najlepszą opcją, że można inaczej poprowadzić poród. W Polsce jest w miarę dobre zdrowie noworodków. Neonatolodzy patrzą na cięcia cesarskie jak na korzystne zjawisko. Zawsze wydaje im się, że wobec postępu technologii można wydobyć z łona matki dziecko i włożyć je do inkubatora. Natomiast gorzej byłoby, gdyby coś się stało w czasie porodu, bo wtedy są mniejsze możliwości zmiany sytuacji noworodka.
