Komisja Polityki Senioralnej Sejmu RP rozpatrzyła informację Ministerstwa Zdrowia dotyczącą stanu obecnego, roli i perspektyw telemedycyny w profilaktyce oraz opiece senioralnej. Jakie są plusy i minusy telemedycyny?
Telemedycyna jest jedną z najszybciej rozwijających się dziedzin ochrony zdrowia. Umożliwia m.in.: szybką diagnostykę chorób układu krążenia i udarów, opisywanie wyników EKG, RTG, USG czy CT; monitorowanie stanu zdrowia pacjenta przewlekle chorego leczonego w domu (teleopieka – poszerzenie pakietu domowych usług opiekuńczych) oraz prowadzenie konsultacji medycznych w czasie zabiegów bezpośrednio z sali operacyjnej, pomiędzy różnymi operatorami.
Dla finansów publicznych wymiernym efektem telemedycyny będzie obniżenie kosztów leczenia, transportu chorych oraz ich rehabilitacji. Diagnostyka na odległość jest znacznie tańsza niż w szpitalu.
Jak wskazuje ekspert BCC Zenon Wasilewski, do głównych barier rozwoju telemedycyny zaliczyć należy barierę mentalną (niska świadomość społeczna pacjentów i personelu medycznego), finansową (brak refundowania przez NFZ), technologiczną (relacje między medycyną a teleinformatyką) i prawną (umiejscowienie usług w PKD, opodatkowanie VAT).
Ministerstwo Zdrowia podejmuje szereg inicjatyw ustawodawczych dotyczących uregulowania dalszego rozwoju telemedycyny i wykorzystania jej w leczeniu osób starszych. Jednakże, pomimo kolejnych zapowiedzi nie ma ustawowych regulacji dotyczących prywatnych ubezpieczeń zdrowotnych, które mogłyby objąć również usługi telemedyczne. Wciąż brakuje precyzyjnej regulacji prawnej dotyczącej odpowiedzialności za zdrowie pacjenta i jakości świadczonych usług w tym bezpieczeństwa gromadzenia i przetwarzania danych osobowych oraz archiwizowania dokumentacji medycznej.
Źródło: BCC
Czytaj także: Za pół roku system ochrony zdrowia będzie całkowicie zinformatyzowany