Choroba Parkinsona (postępujące schorzenie mózgu) związana jest z ośrodkowym układem nerwowym, dokładniej rzecz ujmując z istotą czarną, której zadaniem jest koordynacja ruchowa. Choroba pojawia się przeważnie u osób powyżej 50. roku życia, ale nie jest to regułą. Czasami można dostrzec niepokojące objawy znacznie wcześniej. Objawia się w początkowym stadium drżeniem kończyn, spowolnieniem ruchowym, czy sztywnością mięśni. Wraz z postępem choroby, pacjent odczuwa coraz więcej dolegliwości, które ograniczają jego sprawność ruchową, uniemożliwiając pracę, a z czasem, również najprostsze, codzienne czynności.
Oprócz tego dość charakterystycznym objawem jest problem z pisaniem. Następuje zmniejszenie liter podczas zapisywania różnych informacji. Osobę chorą można dość często rozpoznać po tym, iż jej twarz wygląda jakby była nasmarowana oliwką. Powodem jest problem z pracą gruczołów. Inne odczuwalne objawy to zaburzenia snu, problem z połykaniem i mową.
Jeśli chodzi o sposoby leczenia to nie istnieje jeszcze żadna skuteczna metoda, która zahamowałaby rozwój choroby. Chorzy poddawani są rehabilitacji oraz podawane są im środki farmakologiczne. Dzięki takiemu rozwiązaniu mogą w miarę dobrze funkcjonować przez wiele lat.
Światowy Dzień Chorych na Chorobę Parkinsona ustanowiono w 1997 roku przez Europejskie Stowarzyszenie Chorych na Chorobę Parkinsona w rocznicę urodzin londyńskiego lekarza Jamesa Parkinsona, który jako pierwszy rozpoznał i opisał objawy tego schorzenia. Warto dodać, iż 11 kwietnia 1997 roku Europejskie Stowarzyszenie na Rzecz Chorych na Parkinsona ogłosiło niezwykle ważną Kartę Praw Osób Chorych.
Oprac. na podst.: gov.pl
