Krajowa Rada Fizjoterapeutów stoi na stanowisku, iż samodzielne udzielanie świadczeń zdrowotnych z zakresu fizjoterapii to uprawnienie fizjoterapeuty posiadającego prawo wykonywania zawodu i odpowiedni okres doświadczenia w zawodzie do udzielania świadczeń w zakresie wynikającym z posiadanego tytułu zawodowego, bez skierowania lekarza albo innego fizjoterapeuty.
Rada wskazuje również, że fizjoterapeuta nieposiadający okresu doświadczenia w zawodzie określonego w art. 4 ust. 4 pkt 2-4, może udzielać świadczeń zdrowotnych, w szczególności kwalifikować, planować i prowadzić fizykoterapię, kinezyterapię lub masaż, w zakresie wynikającym z posiadanego tytułu zawodowego, wyłącznie na podstawie skierowania lekarza albo innego fizjoterapeuty posiadającego prawo samodzielnego udzielania świadczeń zdrowotnych z zakresu fizjoterapii.
KRF precyzuje również, że do okresu doświadczenia w zawodzie stanowiącego warunek samodzielnego udzielania świadczeń zdrowotnych przez fizjoterapeutę zaliczają się wszystkie udokumentowane okresy udzielania świadczeń zdrowotnych przez osoby posiadające prawo wykonywania zawodu, także przed dniem wejścia w życie ustawy o zawodzie fizjoterapeuty, o ile zakres zadań na danym stanowisku pracy lub wykonywana działalność obejmowały udzielanie świadczeń zdrowotnych określonych w art. 4 ust.2 tej ustawy.