Dobra wiadomość? Polsce udało się awansować, w porównaniu do ubiegłego roku, o dwa miejsca (zajmowaliśmy 25.) i to mimo że oceniono więcej państw. Jednak powodów do dumy nie ma zbyt wielu. Dostaliśmy 43 punkty na sto możliwych. Od liderów dzieli nas przepaść, natomiast w ogonie stawki – gdzie się plasujemy – różnice są jednopunktowe. Łatwo o jedno czy dwa miejsca awansować, by w kolejnym roku zaliczyć bolesny upadek.
Indeks Zrównoważonego Rozwoju Systemów Ochrony Zdrowia 2019 stworzono w oparciu o 57 mierników, na podstawie których utworzono pięć parametrów oceny: Dostęp do opieki zdrowotnej, Kondycja zdrowotna, Innowacyjność, Jakość oraz Żywotność. W każdym z parametrów brano pod uwagę od kilku do kilkunastu mierników, których w sumie było 57. Maksymalna liczba punktów to sto. Najlepszy z krajów – Norwegia – zdobył ich 77, natomiast zdobywca drugiego miejsca, Szwajcaria – 75. Trzecie miejsce zajęły razem Szwecja i Dania (74 punkty). Średnia europejska to 55 punktów a krajem, który zamyka europejski indeks jest Łotwa (33 punkty).
Polska odnotowała najwyższe wyniki w parametrze Jakość (18. miejsce) oraz Innowacyjność (19. miejsce). W parametrze Kondycja zdrowotna Polska zajęła 23. pozycję, w parametrze Żywotność – 25., a w parametrze Dostęp do leczenia – zaledwie 27. miejsce. Najmniejszą liczbę punktów Polska osiągnęła w miernikach takich jak m.in.: liczba lekarzy, wydatki na zdrowie na osobę oraz śmiertelność z powodu chorób sercowo-naczyniowych oraz nowotworów. Na plus eksperci ocenili e-zdrowie oraz m.in. niską śmiertelność okołoporodową matek i małą liczbę śmiertelnych wypadków przy pracy.
Panel Ekspertów przygotował rekomendacje dla Polski na najbliższe cztery lata:
Wzrost finansowania systemu ochrony zdrowia w Polsce do poziomu średniej krajów zrzeszonych w Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju (OECD) wynoszącej obecnie 8,8 PKB (wydatki łączne)
Wzrost udziału kadr sektora ochrony zdrowia i opieki społecznej do średniej OECD wynoszącej 10 proc. zatrudnionych ogółem.
Kontynuacja inwestycji w cyfryzację jako podstawy funkcjonowania systemu ochrony zdrowia (rejestry, elektroniczna dokumentacja medyczna, telemedycyna).
Opracowanie i wdrożenie skutecznego programu rekrutującego do badań przesiewowych połączonego z edukacją na temat prewencji pierwotnej.
- Tegoroczny Indeks Zrównoważonego Rozwoju Systemów Ochrony Zdrowia 2019 oraz raport Health at a Glance 2019 raz jeszcze przypominają politykom zasadę, że sprawny system ochrony zdrowia wymaga finansowania adekwatnego do potrzeb zdrowotnych społeczeństwa. Polska powinna aspirować do średniej finansowania sektora ochrony zdrowia OECD wynoszącej obecnie 8,8 proc. PKB (Polska 6,3% PKB) i średniej dla Unii Europejskiej – 9,9 proc. PKB, co pozwali na zagwarantowanie obywatelom bezpieczeństwa zdrowotnego i dostępu do świadczeń zdrowotnych na dobrym, średnim europejskim poziomie – podkreślał w trakcie prezentacji raportu dr n. med. Jakub Gierczyński, MBA, ekspert systemu ochrony zdrowia.
