O najpilniejsze zmiany, które trzeba wprowadzić w polskiej onkologii Iwona Schymalla, redaktor naczelna Medexpress.pl pyta prof. Macieja Krzakowskiego, krajowego konsultanta ds. onkologii klinicznej.
Iwona Schymalla: Jakie według Pana są najpilniejsze zmiany, które trzeba wprowadzić w polskiej onkologii?
Prof. Maciej Krzakowski: Po pierwsze trzeba rozwiązać problemy tzw. chemioterapii niestandardowej. Terapia ta istniała i dopuszczała, lepiej lub gorzej, możliwość indywidualnego podejścia do chorych nie zawsze mieszczących się w algorytmach. Na szczęście ten program uległ aneksacji na 2014 r. W jakimś momencie trzeba będzie więc to rozwiązać i zapewnić zastosowanie leku, który np. nie mieści się w charakterystyce produktu dla określonej choroby.
Druga rzecz: trzeba w onkologii skończyć z niepotrzebnie wydawanymi pieniędzmi. W tej chwili, kiedy stoimy oko w oko z pacjentem, to najpierw zadajemy sobie pytanie: czy takie a nie inne leczenie się opłaca? Sam staram się tak nie postępować, ale wiem, że w wielu wypadkach tak jest. Następne pytanie: czy to leczenie, które się opłaca, jest skuteczne i jak będzie finansowane? Na koniec zadajemy jeszcze jedno pytanie: czy będziemy mieli to leczenie kim i czym zrealizować? Tak postawiona sytuacja wydaje się „stać na głowie”. Rozsądne rozwiązania są w zakresie referencyjności ośrodków w zakresie limitów. Od pewnego czasu reprezentuję pogląd, że najlepsze ośrodki referencyjne nie powinny mieć limitów. Dla innych być może jest to konieczne. Należy też zmniejszyć liczbę hospitalizowanych osób w szpitalnych łóżkach. Tego nie stosuje się na świecie, bo jest niesłuszne, poza ekonomicznym, również z ludzkiego powodu. Nikt, kto leżał w szpitalu, nie zalicza tego okresu do szczęśliwych dni w życiu. Problemów jest dużo. Na pewno usprawnienie podejmowanych decyzji w zakresie wprowadzania zmian i modyfikacji istniejących programów ewaluuje. Część zmian jest słusznych, część oczywiście nie. Zmiany np. programu leczenia raka piersi wcale nie generują kosztów dodatkowych. Nie zmniejsza się liczba chorych, a na leczenie czeka się dłużej niż rok. Chodzi mi konkretnie o możliwość wprowadzenia w leczeniu uzupełniającym leczenia systemowego z radioterapią. Takich problemów jest dużo, ale są one stopniowo rozwiązywane. Dlatego jestem tu optymistą.
