Konsultant krajowy w dziedzinie chorób zakaźnych przypomina, że metoda ILADS stała się powszechnie w praktyce klinicznej w Polsce podstawą do długotrwałego (nawet ponad rocznego lub kilkuletniego) stosowania wielu antybiotyków, często w skojarzeniach (włączając leki z grupy B-laktamów, rifampicynę, metronidazol, makrolidy i inne). Takie postępowanie nie wynika jednak z żadnych rekomendacji. Co więcej, żadne randomizowane badania kliniczne nie potwierdzają skuteczności tej metody, za to bardzo dobrze opisane zostały przypadki powikłań, wynikających z długotrwałego przyjmowania antybiotyków.
„Negatywnie opiniuję stosowanie metody ILADS w leczeniu boreliozy. Metoda ta jest nadużywana i prowadzi do przewlekłego i skojarzonego stosowania antybiotyków przy zaniechaniu poszukiwania innych przyczyn (również niespecyficznych) objawów, często przez osoby bez specjalizacji w chorobach zakaźnych, co stanowi istotne ryzyko dla pacjentów oraz populacyjnie w kontekście selekcji antybiotykoodporności i w związku z tym nie powinna być stosowana. Leczenie boreliozy powinno być prowadzone przez specjalistów i lekarzy w trakcie specjalizacji w dziedzinie chorób zakaźnych w dedykowanych tej specjalizacji poradniach i oddziałach szpitalnyc”, pisze prof. Miłosz Parczewski.
W ocenie konsultanta krajowego, należy dążyć do zwiększenia dostępu do Poradni Chorób Zakaźnych, a także poprawić wycenę procedur diagnostycznych i terapeutycznych związanych z boreliozą, tak aby uwzględnić możliwość prowadzenia diagnostyki różnicowej (włączając choroby zwyrodnieniowe i reumatologiczne). Leczenie boreliozy powinno być prowadzone zgodnie z zasadami medycyny opartej na faktach i rekomendacjami.
