Na etapie konsultacji społecznych jest projekt ustawy o zmianie ustawy o refundacji leków, środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego oraz wyrobów medycznych oraz niektórych innych ustaw. Zdaniem ekspertów to rewolucyjne zmiany. Bo Ministerstwo Zdrowia tym projektem dopuszcza do współpłacenia. Pojawiają się jednak obawy, co w przypadku pacjentów, u których potrzebne będzie użycie droższych wyrobów medycznych, a ich na to nie będzie stać? Podobne obawy mają lekarze z NIL.
Projekt przewiduje zmianę obecnego systemu refundacji wyrobów medycznych poprzez przyjęcie w tym obszarze rozwiązań funkcjonujących w refundacji leków tj. m.in. tworzenie grup limitowych i refundowanie wyrobów objętych refundacją do wysokości limitu finansowania.
Ministerstwo chce doprowadzić do ograniczenia wydatków na refundację wyborów medycznych i racjonalizacji tych wydatków. Podobne założenia leżały u podstaw wprowadzenia obecnego systemu refundacji leków. Samorząd lekarski przypomina, że wprowadzenie obecnego systemu refundacji leków, choć doprowadziło do zmniejszenia wydatków płatnika na refundację leków, to jednocześnie doprowadziło do zmniejszenia dostępności leków refundowanych dla pacjentów. Po wprowadzeniu obecnego systemu refundacji leków znacząco wzrosły wydatki ponoszone przez pacjentów na leki. Powyższe uzasadnia obawy, że podobny skutek – w postaci zwiększenia poziomu współpłacenia pacjentów korzystających z wyrobów medycznych – przyniosą projektowane zmiany.
Racjonalizacja wydatków publicznych na leczenie, w tym niezbędne zaopatrzenie pacjentów w leki lub wyroby medyczne nie może skutkować ograniczeniem dostępności tych środków dla pacjentów, lub przerzuceniem części kosztów tych wyrobów na pacjentów.
Projekt przewiduje również, że świadczeniodawca będzie musiał udzielić informacji pacjentowi o możliwości kupienia droższego wyrobu medycznego. Na lekarzach i lekarzach dentystach ciąży ustawowy obowiązek informowania pacjenta o możliwych i proponowanych metodach diagnostycznych i leczniczych. Przewidziane w projekcie rozwiązanie dotyczy jednak wyrobów posiadających konkretnego producenta, co może narażać lekarzy na zarzuty braku obiektywizmu oraz ulegania wpływom producentów takich wyrobów. Projekt nie zawiera również jednoznacznego wskazania czy i w jaki sposób realizacja obowiązku informowania o wyrobach medycznych ma być przez świadczeniodawcę dokumentowana.
Źródło: NIL
