Jak wygląda opieka onkologiczna w regionach? Co się zmieni po 1 stycznia 2015 r.? O tym rozmawiali eksperci podczas konferencji na temat opieki onkologicznej, która odbyła się w Radomiu. Z Michałem Dzięgielewskim, zastępcą dyrektora Mazowieckiego Oddziału NFZ, rozmawia Alicja Dusza.
Od 1 stycznia mają zniknąć kolejki do onkologów, zniesiony zostanie limit w onkologii - takie są założenia reformy wprowadzonej przez ministra zdrowia. Proszę powiedzieć, czy to rzeczywiście jest realne i czy mamy na do pieniądze?
Michał Dzięgielewski: Oczywiście pieniądze mamy, gdyż zakontraktujemy świadczenia i od stycznia nowego roku będziemy mieć wszystkie ośrodki. Drugiego stycznia, bo pierwszy dzień jest wolny, zaczną się być może kolejki. Nie jest to równoznaczne z tym, że kolejki znikną automatycznie. Tak naprawdę intencja była taka, by przy pewnym rodzaju schorzeń ułatwić i skrócić pacjentom ścieżkę do diagnozy i właściwego rozpoznania. By bez żadnej zwłoki mogli być leczeni w odpowiedni sposób. Taka była idea pakietu onkologicznego.
Co z pacjentami z mniejszych regionów, jak np. z Radomia? Czy dla nich będą też jakieś ułatwienia? Obecnie muszą oni dojeżdżać po kilkanaście kilometrów do większych miast.
Nie sposób tomografami objechać wszystkie miejscowości. Badania, które wymagają kosztownego sprzętu czy zaplecza, siłą rzeczy muszą być rozłożone w rozsądnej sieci i ośrodkach, które nie będą w każdej miejscowości. Jest to normalny kształt opieki zdrowotnej. Świadczenia specjalistyczne są rozmieszczone jednak nieco rzadziej i dostęp do nich jest utrudniony, bo trzeba na nie dojechać do najbliższego miasta czy to powiatowego, czy innego, w zależności od tego, jaka specjalizacja. Podstawowa opieka zdrowotna powinna być jak najbliżej człowieka i to ona powinna chorego dalej kierować. Lekarz POZ powinien ocenić, jakie są potrzeby pacjenta i pokierować go dalej.
Diagnostyka może być przeprowadzona w każdym miejscu, gdzie możemy wykonać kolonoskopię czy gastroskopię. Oczywiście, siłą rzeczy, leczenie typu naświetlanie odbywać się będzie w tym miejscu, które dysponuje takimi możliwościami. Nie jest to tożsame tylko z ośrodkami wojewódzkimi, bo tak naprawdę zaplecza powstają także w innych miastach. Nakłada się obecna mapa 16 województw na niegdysiejszą, gdzie było 49 miast wojewódzkich. W jakieś mierze, jak dostrzegam, na terenie województwa dolnośląskiego, na terenie którego pracowałem, ta sieć w jakiś sposób się pokrywa ze starą, czyli byłymi szpitalami wojewódzkimi.
