Rzecznik Praw Pacjenta docenia i popiera wszelkie działania oraz inicjatywy mające służyć pacjentom. Za takie należy uznać powoływanie w strukturach organizacyjnych przez podmioty udzielające świadczeń zdrowotnych stanowisk pracy dedykowanych prawom pacjenta.
Należy jednak mieć na uwadze, aby taka inicjatywa nie wprowadzała pacjentów w błąd. Rzecznik Praw Pacjenta, powołany na mocy ustawy z dnia 6 listopada 2008 r. o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta, jest centralnym organem administracji rządowej właściwym w sprawach ochrony praw pacjentów. Nazwa „Rzecznik Praw Pacjenta” jest zatem zastrzeżona dla ww. organu administracji publicznej i nie może być wykorzystywana przez inne osoby lub instytucje.
Rzecznik Praw Pacjenta spotyka się natomiast z sytuacjami określania nazw stanowisk pracy podmiotów udzielających świadczeń zdrowotnych dedykowanych prawom pacjenta właśnie jako „Rzecznik Praw Pacjenta” bądź nazwy bardzo zbliżone. Taka praktyka wprowadza Pacjentów w błąd co do faktycznej funkcji osoby pracującej na tym stanowisku, jej umocowania oraz zakresu kompetencji.
Pacjenci w kontaktach z takim pracownikiem mogą odnieść mylne przekonanie, iż zwracają się do organu władzy publicznej lub jego pracownika, co w oczywisty sposób jest sytuacją nie do przyjęcia. Właściwą praktyką jest określanie nazw ww. stanowisk jako „Pełnomocnik do spraw praw pacjenta” lub podobne.
Zdarza się także, że nieprawidłowe nazewnictwo pojawia się w przekazach medialnych, tzn. formalnie podmiot udzielający świadczeń zdrowotnych w swojej strukturze organizacyjnej ma powołanego „Pełnomocnika ds. praw pacjenta”, niemniej osoba pracująca na tym stanowisku w materiale medialnym określana jest jako „Rzecznik Praw Pacjenta”.
Rzecznik Praw Pacjenta uprzejmie wnosi do kierowników podmiotów udzielających świadczeń zdrowotnych oraz przedstawicieli mediów o zwrócenie szczególnej uwagi na przedmiotowe zagadnienie w ramach swoich działalności.
