Poniżej zamieszczamy uzasadnienie projektu.
Projekt stanowi wykonanie upoważnienia ustawowego zawartego w przepisie art. 22 ust. 3 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (Dz. U. z 2018 r. poz. 2190 i 2219), zwanej dalej „ustawą”.
Przepis art. 22 ust. 1 ustawy nakłada na podmioty wykonujące działalność leczniczą obowiązek spełniania przez ich pomieszczenia i urządzenia wymagań, w szczególności warunków ogólnoprzestrzennych, sanitarnych oraz instalacyjnych.
Ustawą z dnia 9 listopada 2018 r. o zmianie ustawy o działalności leczniczej (Dz. U. poz. 2218) wprowadzono możliwość wykonywania zawodu fizjoterapeuty w formie praktyk fizjoterapeutycznych. Jednocześnie zostało zmienione brzmienie upoważnienia ustawowe dla ministra właściwego do spraw zdrowia do określenia w drodze rozporządzenia szczegółowych wymagania, jakim powinny odpowiadać pomieszczenia i urządzenia podmiotu wykonującego działalność leczniczą, kierując się potrzebą zapewnienia bezpieczeństwa zdrowotnego pacjentów, a także rodzajem wykonywanej działalności i zakresem udzielanych świadczeń zdrowotnych. Zmiana polega na rozszerzeniu dotychczasowego katalogu podmiotów (organów), po zasięgnięciu opinii których, ww. minister określi te wymagania, tj. dodaniu doń Krajowej Rady Fizjoterapeutów.
Obecnie organy trzech samorządów zawodowych, tj. lekarskiego, pielęgniarek i położnych oraz fizjoterapeutów będą miały uprawnienia do przedstawienia swojej opinii w trakcie określania ww. wymagań.
Fizjoterapeuci wykonujący zawód w ramach praktyki zawodowej będą, co do zasady, wykonywali działalność leczniczą w rodzaju świadczenia ambulatoryjne, a zatem będą zobowiązani spełniać wymagania dla tego rodzaju działalności.
Projektowana regulacja wprowadza nieznaczne zmiany w stosunku do aktualnie obowiązującego rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 26 czerwca 2012 r. w sprawie szczegółowych wymagań, jakim powinny odpowiadać pomieszczenia i urządzenia podmiotu wykonującego działalność leczniczą (Dz. U. poz. 739), a potrzeba jej wydania wynika z nowego brzmienia upoważnienia ustawowego, zobowiązującego do wydania rozporządzenia, po zasięgnięciu opinii – także Krajowej Rady Fizjoterapeutów.
W § 8 zaproponowano doprecyzowano brzmienie przepisu (w stosunku do aktualnego brzmienia), w myśl którego pomieszczenia i urządzenia zakładu rehabilitacji leczniczej będącego podmiotem leczniczym odpowiadają, odpowiednio do zakresu udzielanych świadczeń zdrowotnych, szczegółowym wymaganiom określonym w załączniku nr 6 do rozporządzenia. Celem tej propozycji jest wyraźne rozróżnienie wymagań dla zakładu rehabilitacji leczniczej prowadzonego przez podmiot leczniczy. Obecne brzmienie może wprowadzać w błąd, co do konieczności spełniania tych wymagań również przez fizjoterapeutę wykonującego zawód w ramach indywidualnej praktyki fizjoterapeutycznej, zwłaszcza w kontekście § 14 ust. 3 projektowanego (i obecnego) rozporządzenia. Konsekwencją tej propozycji jest rozszerzenie brzmienie tytułu załącznika nr 6 – „Szczegółowe wymagania, jakim powinny odpowiadać pomieszczenia i urządzenia zakładu rehabilitacji leczniczej będącego zakładem leczniczym”.
Dodatkowo zaproponowano, aby obowiązek wyposażenia zakładu rehabilitacji leczniczej w natrysk dotyczył podmioty leczniczych, które udzielają stacjonarnych i całodobowych świadczeń zdrowotnych. Natomiast w fizjoterapii ambulatoryjnej chorzy nie korzystają z natrysku, nie jest on wymagany w ambulatorium.
Ponadto zaproponowano przepis, w myśl którego w pokojach łóżkowych dopuszczalna byłaby się instalacja urządzeń umożliwiających obserwacją pacjentów (monitoring). Obserwacja pacjentów za pośrednictwem ww. urządzeń byłaby możliwa wyłącznie w przypadkach, gdy jest to konieczne w procesie ich leczenia i dla zapewnienia im bezpieczeństwa. Powyższy przepis jest spójny z procedowaną obecnie nowelizacją ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (Dz. U. z 2018 r. poz. 2190 i 2219) w zakresie monitoringu wizyjnego w ramach projektu ustawy o zmianie niektórych ustaw w związku z zapewnieniem stosowania rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE.
W związku ze zmianami terminologicznymi wprowadzonymi ustawą z dnia 10 czerwca 2016 r. o zmianie ustawy o działalności leczniczej oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 960) nastąpi ich uwzględnienie w projektowanym rozporządzeniu. Jedna z nich dotyczy zastąpienia określenia „przedsiębiorstwo podmiotu leczniczego”, określeniem „zakład leczniczy”, który bardziej odpowiada specyfice działalności leczniczej.
Projektowane rozporządzenie nie podlega procedurze notyfikacji w rozumieniu przepisów rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 23 grudnia 2002 r. w sprawie sposobu funkcjonowania krajowego systemu notyfikacji norm i aktów prawnych (Dz. U. poz. 2039 oraz 2004 poz. 597, z późn. zm.).
Przedmiot projektowanej regulacji nie jest objęty zakresem prawa Unii Europejskiej.
Projekt nie był przedstawiany właściwym organom i instytucjom Unii Europejskiej, w tym Europejskiemu Bankowi Centralnemu, w celu uzyskania opinii, dokonania powiadomienia, konsultacji albo uzgodnienia, zgodnie z § 27 ust. 4 uchwały nr 190 Rady Ministrów z dnia 29 października 2013 r. – Regulamin pracy Rady Ministrów (M.P. z 2016 r. poz. 1006 oraz z 2018 r. poz. 114 oraz 274).
Nie było możliwości podjęcia alternatywnych w stosunku do wydania projektowanego rozporządzenia środków umożliwiających uregulowanie wymagań dla podmiotów wykonujących działalność leczniczą, o których mowa w § 12 pkt 1 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 czerwca 2002 r. w sprawie „Zasad techniki prawodawczej” (Dz. U. z 2016 r. poz. 283).
Źródło RCL
