23 października 2024 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie rozpatrzył skargę podmiotu leczniczego na decyzję Rzecznika Praw Pacjenta, który uznał oferowanie badań laboratoryjnych kleszczy za naruszające zbiorowe prawa pacjentów. W uzasadnieniu swojej decyzji Rzecznik wskazał, że badanie kleszczy na obecność patogenów chorób transmisyjnych, w tym boreliozy, nie jest badaniem diagnostycznym, a wynik takiego badania nie stanowi podstawy do rozpoznania choroby ani wdrożenia leczenia. Sąd w pełni poparł to stanowisko, stwierdzając, że oferowanie takich badań w laboratoriach medycznych narusza prawo pacjentów do rzetelnej opieki zdrowotnej zgodnej z aktualną wiedzą medyczną.
Rzecznik Praw Pacjenta przypomniał również, że diagnostyka boreliozy opiera się na analizie objawów klinicznych oraz wynikach badań serologicznych z krwi pacjenta, a nie na badaniu materiału zwierzęcego. Wyniki takich badań nie potwierdzają zakażenia u człowieka, a więc nie powinny wpływać na decyzje terapeutyczne.
Stanowisko Rzecznika znalazło poparcie w opinii Ministerstwa Zdrowia oraz konsultantów wojewódzkich ds. chorób zakaźnych z Wielkopolski i Mazowsza. Krajowa Izba Diagnostów Laboratoryjnych również poparła to stanowisko, podkreślając, że badania kleszczy w laboratoriach diagnostycznych mogą wprowadzać pacjentów w błąd.
Jednocześnie sąd administracyjny rozpatrzył kolejną skargę podmiotu leczniczego związaną z metodą ILADS, stosowaną w leczeniu boreliozy poprzez wielomiesięczną antybiotykoterapię, często z zastosowaniem więcej niż jednego antybiotyku. Metoda ta, mimo że zdobyła popularność, została uznana przez sąd za niezgodną z aktualnymi wytycznymi i niebezpieczną dla zdrowia pacjentów. Rzecznik Praw Pacjenta, powołując się na opinie ekspertów, wskazał, że przedłużona antybiotykoterapia może prowadzić do poważnych konsekwencji zdrowotnych, takich jak trwałe uszkodzenia wątroby, nerek czy układu nerwowego.
Warto podkreślić, że w ciągu ostatnich miesięcy administracyjne sądy trzykrotnie potwierdziły zasadność decyzji Rzecznika Praw Pacjenta, odrzucając skargi podmiotów leczniczych i uznając za niebezpieczne długotrwałe antybiotykoterapie w leczeniu boreliozy. Decyzje te mają istotne znaczenie w zapewnieniu pacjentom ochrony przed potencjalnie szkodliwymi praktykami medycznymi.
Źródło: RPP
