Zastrzeżenia do ustawy przedstawiła w debacie przewodnicząca Komisji Zdrowia i sprawozdawczyni ustawy senator Beata Małecka-Libera. Jak mówiła, dokument jest „niespójnym zlepkiem” różnych niepowiązanych ze sobą przepisów, stanowi też kolejny etap centralizacji służby zdrowia. Jak podkreśliła, „druzgocącą” opinię o ustawie przedstawiło senackie Biuro Legislacyjne, według którego budzi ona zasadnicze zastrzeżenia natury systemowej i konstytucyjnej, a na tym etapie procedowania ustawy nie jest możliwe ich usunięcie. Jak mówiła senator, krytyczną ocenę o ustawie przedstawiły też środowiska lekarskie, medyczne i pacjenckie. Stanowisko to podzieliła większość senatorów.
Ustawa o jakości w opiece zdrowotnej i bezpieczeństwie pacjenta wprowadzała obowiązkową autoryzację dla podmiotów leczniczych, udzielających świadczeń opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych. Autoryzację – potwierdzenie spełnienia warunków odnośnie do miejsca udzielania świadczeń opieki zdrowotnej, personelu medycznego, wyposażenia w sprzęt i aparaturę medyczną – miał wydawać na 5 lat prezes NFZ. Oznaczało to likwidację zadań Centrum Monitorowania Jakości w Ochronie Zdrowia w zakresie akredytacji. Ustawa wprowadzała też obligatoryjny od 2025 r. wewnętrzny system zarządzania jakością i bezpieczeństwem, czyli monitorowania tzw. zdarzeń niepożądanych. Podmioty wykonujące działalność leczniczą, np. szpitale, miały mieć obowiązek monitorowania zdarzeń niepożądanych, ich identyfikowania, zgłaszania i rejestrowania oraz analizowania przyczyn. Ustawa przewidywała ponadto mechanizmy ochrony personelu medycznego w związku ze zgłoszeniem zdarzenia niepożądanego, co miało zachęcać do ujawniania możliwie jak największej liczby takich zdarzeń, bez obawy o ewentualne sankcje i działania represyjne z tym związane.
Zamiast wojewódzkich komisji ds. spraw orzekania o zdarzeniach medycznych ustawa przewidywała wdrożenie dwuinstancyjnego pozasądowego systemu rekompensaty szkód z tytułu zdarzeń medycznych, obsługiwanego przez Rzecznika Praw Pacjenta. Rekompensaty za szkody związane z opieką zdrowotną miał zapewniać pacjentom, powoływany ustawą, Fundusz Kompensacyjny Zdarzeń Medycznych.
Źródło: Senat RP
