Poniżej zamieszczamy stanowisko Prezydium Zarządu Głównego Kolegium Lekarzy Rodzinnych w Polsce w sprawie wejścia w życie następujących rozporządzeń ministra zdrowia z dnia 27 lutego 2019 r:
1. zmieniającego rozporządzenie w sprawie kwalifikacji lekarzy uprawnionych do wydawania zawodnikom orzeczeń lekarskich o stanie zdrowia oraz zakresu i częstotliwości wymaganych badań lekarskich niezbędnych do uzyskania tych orzeczeń,
2. zmieniającego rozporządzenie w sprawie trybu orzekania o zdolności do uprawiania danego sportu przez dzieci i młodzież do ukończenia 21. roku życia oraz przez zawodników pomiędzy 21. a 23. rokiem życia. Przedmiotowe rozporządzenia wprowadzają regulacje, umożliwiające wydawanie przez lekarza podstawowej opieki zdrowotnej orzeczeń lekarskich o stanie zdrowia zawodników oraz o zdolności do uprawiania danego sportu przez dzieci i młodzież do ukończenia 21. roku życia oraz przez zawodników pomiędzy 21. a 23. rokiem życia.
Prezydium Zarządu Głównego Kolegium Lekarzy Rodzinnych w Polsce wyraża dezaprobatę i niezadowolenie w związku z wprowadzonymi nowelizacjami. Pierwszą problematyczną kwestią jest zakres badania sportowców, który wykracza znacznie poza zakres bilansu dzieci i młodzieży, wykonywanego przez lekarzy POZ. Bilanse realizowane są co kilka lat (w wieku 10, 14, 17 lat), zgodnie z rozporządzeniem ministra zdrowia z dnia 24 września 2013 r. w sprawie świadczeń gwarantowanych w zakresie podstawowej opieki zdrowotnej.
Orzeczenie natomiast będzie potrzebne zawodnikowi znacznie częściej, bo raz na 12 miesięcy. Dodatkową trudnością jest konieczność wykonania zawodnikowi serii badań specjalistycznych i diagnostycznych, które obejmują: ogólne badanie lekarskie wraz z oceną stanu uzębienia i oceną ostrości wzroku przy pomocy tablic Snellena, badanie ortopedyczne, badania elektrokardiograficzne 12-odprowadzeniowe z opisem, pomiary antropometryczne, badanie morfologii krwi odwodowej wraz ze wzorem odsetkowym, oznaczenie stężenia glukozy w surowicy krwi, badanie ogólne moczu, badanie spirometryczne, konsultację neurologiczną.
W opiniowaniu konieczna jest znajomość i uwzględnienie różnych dyscyplin sportu oraz szczegółowa znajomość przeciwwskazań do ich uprawiania. Szkolenie specjalizacyjne lekarzy rodzinnych nie uwzględnia tych zagadnień. Są one typowe dla lekarzy specjalistów medycyny sportowej. Z wprowadzonych regulacji wynika, iż do zadań podstawowej opieki zdrowotnej realizowanych w ramach stawki kapitacyjnej dodano pozycje, które do tej pory były wykonywane w AOS i tam opłacane. Konieczność wykonania badań dodatkowych uszczupli środki pozostające w dyspozycji lekarza rodzinnego. Sama możliwość kierowania przez lekarza rodzinnego do poradni medycyny sportowej osoby potrzebującej zaświadczenia nie rozwiązuje problemu.
Sportowiec często będzie zgłaszał się do poradni POZ wraz z opiekunem i w związku z tym wymagał poświęcenia odpowiedniej ilości czasu. Może to ograniczyć dostępność innym osobom, bardziej potrzebującym uzasadnionych świadczeń medycznych. Dodatkowo w razie różnicy poglądów między sportowcem, a lekarzem rodzinnym, kierującym go do poradni sportowej, mogą powstać konflikty, podważające długo budowane, prawidłowe relacje. Na spotkaniu w Ministerstwie Zdrowia, które odbyło się dnia 31 stycznia 2019 r. i poprzedzało wydanie rozporządzeń ustalono, że przekazanie kopii bilansu i opinii, dotyczącej braku p-wskazań do ćwiczeń na zajęciach wychowania fizycznego, jest wystarczające do podejmowania aktywności fizycznej i uprawiania sportu.
W przypadku zawodów organizowanych przez polskie związki sportowe konieczne będzie orzeczenie lekarza sportowego. Ustalono również, iż dla osób w wieku 19-23 lat wystarczające jest oświadczenie o braku chorób przewlekłych. Powyższe ustalenia nie zostały uwzględnione w zapisach omawianych rozporządzeń. Z powodów przytoczonych powyżej Prezydium ZG KLRwP wnosi o stosowną nowelizację rozporządzeń. Wyrażamy gotowość do współpracy w tym zakresie.
Źródło: Kolegium Lekarzy Rodzinnych w Polsce
