- Ustawa o Krajowej Sieci Onkologicznej została przyjęta przez Sejm w marcu 2023. Dziś musimy przeprowadzić jej nowelizację, która odracza wejście sieci w życie – mówiła minister zdrowia Izabela Leszczyna we wtorek, podczas pierwszego czytania rządowego projektu nowelizacji ustawy, jakie miało miejsce na posiedzeniu Komisji Zdrowia. Jak wyliczała szefowa resortu zdrowia, powołany przez ministra zdrowia zespół, który miał przygotować „m.in. model finansowania świadczeń opieki onkologicznej, wystandaryzować dane sprawozdawcze i rozliczeniowe, przedefiniować i zaktualizować produkty rozliczeniowe dedykowane szybkiej diagnostyce i terapii onkologicznej, opracować reguły weryfikacji i walidacji świadczeń, przeanalizować założenia wdrożeniowe dotyczące systemu informatycznego, itd.” – nie zrobił nic z długiej listy zadań. Leszczyna już wcześniej, informując o konieczności wstrzymania wejścia w życie KSO, mówiła o nieistniejących rozporządzeniach do ustawy.
Nowelizacja przesuwa termin wdrożenia sieci o rok, ale Leszczyna i we wtorek, i w środę na posiedzeniu plenarnym zaznaczała, że być może nie będzie konieczny tak długi czas. - Chodzi o to, aby te założenia ustawy, które naprawdę poprawią jakość opieki onkologicznej, przyspieszą diagnostykę i skoordynują ścieżkę pacjenta, zostały wdrożone jak najszybciej. Z dwóch powodów: ze względu na dobro chorych oraz ze względu na środki z KPO, które mogłyby trafić do systemu ochrony zdrowia po spełnieniu kamieni milowych – mówiła podczas obrad Komisji Zdrowia. A w środę na posiedzeniu plenarnym, zwracając się do posłów PiS, naciskających na „przyspieszenie prac” nad wejściem w życie KSO, przypominała. – Pięć lat! Mieliście pięć lat, żeby to zrobić. Jestem w ministerstwie dwa miesiące. I obiecuję, że prace nad siecią nie będą trwać ani pięć lat, ani nawet rok.
Koalicja rządząca nie odrzuca bowiem samej idei sieci onkologicznej. Przeciwnie, praktycznie wszyscy posłowie, zabierający głos w dyskusji podkreślali, że udrożnienie ścieżki pacjenta onkologicznego w procesie diagnostyki i leczenia jest konieczne, jeśli chcemy sobie poradzić z narastającym problemem zachorowań na choroby nowotworowe i nie chcemy dopuścić do pogłębiania się różnic w statystykach śmiertelności. Jednak aby osiągnąć pozytywne cele, mówili, konieczne jest uporządkowanie bałaganu i nadrobienie zaległości.
Brak rozporządzeń i oprzyrządowania KSO to jedno, ale jest bardzo praktyczny aspekt, dla którego – zdaniem minister zdrowia i dużej części ekspertów – odsunięcie w czasie sieci onkologicznej jest koniecznością. - Gdybyśmy tego nie zrobili, 259 szpitali wypadłoby z Sieci, a 7,5 tys. pacjentów zostałoby bez opieki i ruszyło na wysokospecjalistyczne ośrodki onkologiczne, które nie mają przestrzeni, by się nimi zająć – tłumaczyła Leszczyna.
Ministerstwo Zdrowia ma również wątpliwości co do rezultatów i sensowności pilotażu – przede wszystkim dlatego, że najpierw uchwalono ustawę, potem przedstawiono (a i to niepublicznie) wnioski płynące z pilotażu. Pilotaż, jak mówiła minister, kosztował 130 mln zł. - Pytanie, na co przełożyły się pieniądze wydane na pilotaż, pozostaje zatem otwarte – wskazywała. Broniąc pilotażu (i całej idei KSO) Józefa Szczurek-Żelazko (PiS) tłumaczyła, że środki zostały wydane „na testowanie koordynacji opieki nad pacjentem”.
Wszystko wskazuje, że Sejm decyzję w sprawie KSO podejmie w czwartek.
