Subskrybuj
Logo małe
Wyszukiwanie

Zmarł prof. Stefan Kruś

MedExpress Team

Katarzyna Wróblewska

Opublikowano 20 lutego 2015 17:25

Zmarł prof. Stefan Kruś - Obrazek nagłówka
W wieku 89 lat zmarł prof. Stefan Kruś, patomorfolog, profesor medycyny w zakresie anatomii patologicznej.

Screen shot 2015-02-20 at 17.20.19

W wieku 89 lat zmarł prof. Stefan Kruś, patomorfolog, profesor medycyny w zakresie anatomii patologicznej.

Stefan Kruś (ur. 20 czerwca 1926 w Warszawie, zm. 17 lutego 2015 w Warszawie) – polski patomorfolog, profesor medycyny w zakresie anatomii patologicznej.
Maturę zdał w 1944 r. na tajnych kompletach w Warszawie. W 1945 rozpoczął studia lekarskie na Uniwersytecie Warszawskim i związał całe swoje zawodowe życie z warszawską uczelnią medyczną i Zakładem Anatomii Patologicznej. W latach 1956-57 pracował w Szpitalu Polskim w Korei Północnej, a w latach 1959-60 był stypendystą Fundacji Rockefellera w Mount Sinai Hospital w Nowym Jorku. W 1961 r. uzyskał doktorat, w 1965 – stopień naukowy doktora habilitowanego, w 1975 – tytuł profesora nadzwyczajnego, a w 1983 (27 października) - zwyczajnego. 

Stefan Kruś – droga naukowa
• 1961 – doktorat (Wpływ płci i hormonów płciowych na szybkość powstawania u szczurów martwicy wątroby na tle niedoborów pokarmowych – pod kier. prof. Janiny Dąbrowskiej).
• 1965 – stopień naukowy doktora habilitowanego za pracę Morfologia i patogeneza marskości wątroby.
• 1975 – tytuł naukowy profesora nadzwyczajnego
• 1983 – tytuł naukowy profesora zwyczajnego.
Prace naukowe i dydaktyczne:
• oryginalnych, przeważnie w zespołach – 74
• poglądowych i popularnych – 20
• kazuistycznych – 7
• Prace oryginalne dotyczyły problemów klinicznych na styku z morfologicznymi.
• Kierownik specjalizacji I st. – 33 osób; II st. – 21 osób
• Promotor 10 przewodów doktorskich
Publikacje
Podręczniki:
1. Anatomia patologiczna (1978, 1990),
2. Patomorfologia kliniczna (wspólnie z Ewą Skrzypek-Fakhoury; 1996, 2005, 2007),
3. Podstawy patomorfologii (wspólnie z Januszem Groniowskim; 1985, 1991),
4. Guide for histopatologhical practice (995)
5. Patomorfologia dla stomatologów (1997, 2014 – wydanie II, poprawione i uzupełnione, wspólnie z Ewą Skrzypek),
6. Patologia dla szkół pielęgniarstwa (2003)
7. Guide and comments to histopathological classes (2004, 2006),
8. Guide through pathomorphology for students who have enough time to think it over (1997),
9. Launching-pad into the lifelong study of pathologic anatomy (2004, 2005),
10. Patologia: podręcznik dla licencjackich studiów medycznych, 2003, 2006
Monografie dla patomorfologów i klinicystów:
1. Patomorfologia wątroby (1973, 1986)
2. Patomorfologia nerek (1973, 1986)
3. Patomorfologia serca (1972, 1974)
Prace naukowe – pod redakcją S.K.:
1. Anatomia patologiczna: podręcznik dla studentów medycyny (1978, 1980)
2. (z Januszem Groniowskim) Podstawy patomorfologii: podręcznik dla studentów medycyny (1984, 1985, 1991)
3. (z Ewą Skrzypek) Patomorfologia kliniczna, cz. 1, Patomorfologia ogólna (1986, 1990, 1993)
4. (z Ewą Skrzypek) Patomorfologia kliniczna, cz. 2, Patomorfologia narządowa (1987, 1993)
5. Patomorfologia kliniczna (1991, 1993)
6. (z Ewą Skrzypek-Fakhoury) Patomorfologia kliniczna: podręcznik dla studentów (1996, 2005)
7. Anatomia patologiczna: podręcznik dla studentów medycyny (2000, 2001)
8. (z Ewą Skrzypek-Fakhoury) Patomorfologia kliniczna (2007, 2011)
Publicystyka:
1. Dwadzieścia październikowych spotkań z anatomią patologiczną (1994, 1996)
2. Felietony przekorne (1992)
3. Felietonów przekornych zbiór drugi (1995)
4. Wykłady inauguracyjne z anatomii patologicznej: 1. 10. 1974 – 7. 10. 1996 (2010) (Spinoza)
5. Wiecznym piórem – na przekór. 1 (2010) (Modlitwa Majmonidesa)
6. Wiecznym piórem – na przekór. 2 (2010)
Nagrody i odznaczenia
• Medal 10-lecia Polski Ludowej – 1955
• Odznaka Koreańskiej Służby Zdrowia – 1957
• Odznaka „Za wzorową pracę w Służbie Zdrowia” – 1961
• Odznaka Tysiąclecia – 1965
• Nagrody Ministra Zdrowia: indywidualna I st. (1973), zespołowa I st. (1979, 1980)
• Nagrody Rektorskie (10 – 1963-1978)
• Złoty Krzyż Zasługi – 1973
• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski – 1979
• Medal Komisji Edukacji Narodowej
• Tytuł Zasłużonego Nauczyciela Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej
• Krzyż Oficerski i Komandorski Orderu Odrodzenia Polski
• Medal za Zasługi dla I Wydziału Lekarskiego – 2004
• Medal za Zasługi dla Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego – 2009
• Tytuł Medicus Nobilis (wraz z sygnetem Polskiego Towarzystwa Lekarskiego)  – 2013

Uroczystości pogrzebowe odbędą się 23 lutego 2015 r. o godz. 10.30 w Klasztorze Dominikanów im. św. Józefa ul. Dominikańska 2, Warszawa.

źródło: Wikipedia.org.pl

Szukaj nowych pracowników

Dodaj ogłoszenie już za 4 zł dziennie*.

* 4 zł netto dziennie. Minimalny okres ekspozycji ogłoszenia to 30 dni.

Zobacz także

Dyrekcja Szpitala Karowa z certyfikatem 'Szpital bez bólu'
5 listopada 2024
Norbert Pietrykowski VF
17 października 2024
iStock-1911417635

POZ: Opieka koordynowana na medal

11 października 2024
Grażyna Brzuszkiewicz-Kuźmicka

Ruch to bezpłatny i uniwersalny lek

10 października 2024