Mimo że bezpieczeństwo szczepień jest potwierdzone przez europejskie organy regulacyjne, wciąż niezmiernie ważnym elementem budowy zaufania i poczucia bezpieczeństwa jest zapewnienie systemów kompensacyjnych na wypadek wystąpienia poważnych niepożądanych odczynów poszczepiennych (tzw. NOP). Przykłady innych krajów wskazują, że takie systemy z powodzeniem funkcjonują.
Systemy kompensacyjne są istotnym elementem budowania zaufania do władz publicznych i systemów opieki zdrowotnej oraz do szczepień ochronnych, zwłaszcza w sytuacji gdy to rządy państw są inicjatorem masowych akcji profilaktycznych, jak to ma miejsce w przypadku walki z pandemią Covid-19. Efektywny system odszkodowawczy jest bardzo potrzebny, aby zachęcić jak największą liczbę osób i dzięki temu możliwie przyspieszyć akcję szczepień.
Głównym założeniem tzw. Funduszy Kompensacyjnych jest zapewnienie osobom szczepionym sprawnego uzyskania odszkodowania lub zadośćuczynienia w adekwatnej wysokości, bez konieczności wieloletniego uwikłania w procesy z powództwa cywilnego w razie wystąpienia poważnych niepożądanych odczynów poszczepiennych. Są one ważną, propacjencką alternatywą dla tradycyjnego dochodzenia roszczeń na drodze sądowej, które często jest czasochłonne, wymaga udowodnienia winy po stronie producenta, a także wiąże się z koniecznością ponoszenia znacznych kosztów przez pacjenta. Wszystkie istniejące systemy kompensacyjne nie wymagają od poszkodowanych udowodnienia winy po stronie podmiotu świadczącego usługi zdrowotne, firmy farmaceutycznej czy innego podmiotu (tzw. systemu no fault). Obowiązkiem poszkodowanego jest jedynie wykazanie związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy szczepieniem a szkodą.
W piątek, 23 kwietnia br. zakończyły się konsultacje publiczne dotyczące projektu ustawy o zmianie ustawy o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi oraz niektórych innych ustaw (UD 202). Projekt ten zakłada powołanie Funduszu Kompensacyjnego przewidujący odszkodowania dla osób, u których wystąpią niepożądane odczyny poszczepienne (tzw. NOP).
Postulowany w Polsce projekt funduszu kompensacyjnego opiera się na poniższych założeniach.
- Decyzję o wypłacie świadczenia i jego wysokości podejmuje Rzecznik Praw Pacjenta w wyznaczonym przepisami maksymalnie 60 dniowym terminie na rozpatrzenie wniosku, w oparciu o opinię Zespołu ds. Świadczeń z Funduszu Kompensacyjnego Szczepień Ochronnych, którego zadaniem będzie sporządzenie opinii merytorycznej w zakresie wystąpienia NOP i jego skutków.
- Minimalnym warunkiem otrzymania świadczenia kompensacyjnego jest udokumentowana 14 dniowa hospitalizacja lub reakcja anafilaktyczna związana z krótszą obserwacją lub hospitalizacją pozostającą w związku przyczynowo-skutkowym ze szczepieniem.
- Odszkodowania wahają się od 10 do 100 tys. zł. w zależności od długości hospitalizacji i 3 tys. w przypadku reakcji anafilaktycznej.
- Przyznawanie odszkodowań ma obowiązywać od czerwca b.r., a możliwość uzyskania rekompensaty będzie przysługiwać wszystkim zaszczepionym przeciwko COVID-19 po 26 grudnia 2020 roku, czyli od początku szczepień w Polsce. W przypadku innych szczepień – od dnia 1 stycznia 2022 r.
- W przypadku szczepionek zakupionych na podstawie porozumienia dotyczącego wczesnego zakupu szczepionek zawartego między Komisją Europejską i państwami członkowskimi Unii Europejskiej źródłem finansowania będzie fundusz przeciwdziałania COVID-19.
- Od 1.01.2022 głównym źródłem finansowania funduszu będą wpłaty dokonywane przez firmy farmaceutyczne i hurtownie, które zawarły ze Skarbem Państwa umowę na dostawę szczepionek do przeprowadzania obowiązkowych szczepień ochronnych realizowanych w ramach Programu Szczepień Ochronnych.
Jaki będzie ostateczny kształt tego systemu zadecyduje rząd i parlamentarzyści w czasie procesu legislacyjnego, który powinien zakończyć się przed planowanym wejściem w życie tej ustawy, czyli przed 1.06.2021.
inf pras
Więcej: www.szczepienia-ioz.pl
