Fot. Thinkstock / Getty Images[/caption]Ponad 25 miliardów euro – takie są roczne koszty skutków złamań osteoporotycznych w Europie. Eksperci szacują, że w Polsce na osteoporozę choruje ok. 3 mln osób. Jak wygląda w Polsce leczenie?
Standardy leczenia osteoporozy w Polsce wciąż bardzo odbiegają od wzorców europejskich. U chorych na osteoporozę najczęściej dochodzi do tzw. kompresyjnych złamań kręgów („zgniecenia” kręgów) i złamań kości przedramienia w okolicy nadgarstka. Najbardziej niebezpieczne są jednak złamania biodra (bliższy koniec kości udowej - bkku), które bardzo często prowadzą do kalectwa, a nawet przedwczesnej śmierci. W grupie chorych ze złamaniem bkku w ciągu roku na skutek powikłań (np. niewydolności krążeniowej, oddechowej) umiera 20 proc. kobiet i 25 proc. mężczyzn. 30 proc. pacjentów po złamaniu bkku wymaga stałej opieki medycznej. Połowa osób, które przeżyją krytyczny rok, nigdy nie będzie chodzić.
Osteoporozy nie można całkowicie wyleczyć, ale dzięki stosowaniu odpowiednich leków i zmianie trybu życia można znacząco zmniejszyć ryzyko wystąpienia złamań. Najczęściej stosowanymi lekami w Polsce są generyczne bisfosfoniany. Leki te mają działanie antyresorpcyjnie (zmniejszające kościogubienie). Przyjmowane są doustnie raz w tygodniu. Niestety po roku leczenia bisfosfonianami terapię kontynuuje tylko 42 proc. pacjentów.
Od 2012 roku refundowany jest również denosumab – pierwszy lek biologiczny w terapii osteoporozy, w postaci iniekcji podskórnej, stosowany raz na 6 miesięcy. Lek ten to w pełni ludzkie, monoklonalne przeciwciało, które działa wybiórczo, zmniejszając resorpcję kości i powodując wzrost gęstości mineralnej kości (BMD), co w rezultacie zmniejsza ryzyko złamania. Niestety, dostęp do tej terapii jest bardzo ograniczony, ponieważ z refundacji mogą korzystać jedynie kobiety z osteoporozą, które spełniają wszystkie poniższe kryteria:
- osteoporoza pomenopauzalna (Tscore mniejsze lub równe -2,5 mierzone metodą DXA)
- u kobiet w wieku powyżej 60 lat,
- ze złamaniem osteoporotycznym,
- po niepowodzeniu leczenia doustnymi bisfosfonianami lub z przeciwwskazaniami (nietolerancją) do ich stosowania.
Wskazania rejestracyjne są znacznie szersze i dotyczą również mężczyzn.
Inne dostępne środki to ranelinian strontu, parathormon (PTH), podawany codziennie podskórnie i sprzyjający odbudowie kości, hormonalna terapia zastępcza (HTZ), ranelinian strontu. Żaden z wymienionych leków nie jest refundowany.
Źródło: materiały prasowe
