Opiekun chorego ze schizofrenią to często „cichy pacjent”

Jaką rolę w procesie leczenia schizofrenii odgrywa opiekun chorych na schizofrenię?

W Warszawie zaprezentowano raport „Schizofrenia. Rola opiekunów w kierowaniu współpracy”.  Wynika z niego, że to często opiekunowie osób chorych są kluczowi w trudnym procesie leczenia chorego. Bo chorzy na schizofrenie odstawiają leki. 

Na 1 pacjenta ze zdiagnozowaną schizofrenią przypada 10 osób z jego najbliższego otoczenia. 81 proc. chorych mieszka ze swoim opiekunem, 72 proc. opiekunów pokrywa część kosztów chorych, a opieka nad chorym zajmuje średnio 34 godziny tygodniowo (2/3 etatu). Schizofrenia bliskiej osoby to największe źródło stresu w życiu opiekunów, a długotrwała opieka nad pacjentem ze schizofrenią, wynosząca średnio 9 lat i w większości przypadków trwająca od momentu pojawienia się pierwszych objawów (52 proc.), potęguje występowanie negatywnych odczuć u opiekunów. Z raportu „Schizofrenia. Rola opiekunów w kierowaniu współpracy”  wyłania się zatem pesymistyczny obraz opiekuna, na którego barkach spoczywa wieloletnia opieka nad chorym.

Kim jest opiekun? Rolę głównego opiekuna w większości przypadków sprawują kobiety (78 proc.), średnio w wieku 51 lat, a opiekunem najczęściej jest rodzic (46 proc.), a także partner/partnerka (26 proc.). W większości opiekunowie mieszkają razem z chorym (81 proc.). Większość to osoby pracujące zawodowo (68 proc.). Ponad połowa (52 proc.) opiekuje się chorym od momentu pojawienia się symptomów, średnio 9 lat, około 34 godz. w tygodniu (85 proc. etatu). Główne obowiązki to: kontrola leczenia i stosowanie się do zaleceń lekarskich, prace domowe i przygotowywanie posiłków, wsparcie finansowe.

Niestety opiekunowie osób mają problemy np. z pracą.

•    10 proc. opiekunów musiało zmienić pracę
•    25 proc. opiekunów musiało zmniejszyć liczby godzin w pracy o 1/3
•    opieka zajmuje średnio 34 godziny tygodniowo, co stanowi aż 85 proc. kolejnego etatu.
•    średnio 4 dni urlopu w ciągu 6 miesięcy musiał wziąć opiekun w związku z chorobą bliskiej osoby
 
A przez to coraz częściej mówi się o tym, że osoby, które opiekują się chorymi ze schizofrenią są „cichym pacjentem” z pierwszymi objawami depresji. Opieka nad przewlekle chorym, prowadzić może do rozwoju „zespołu wypalenia” z dużym nasileniem towarzyszących objawów depresyjnych, lękowych i nerwicowych. Niema co czwarty opiekun wymaga pomocy specjalisty.

Źródło: materiały prasowe