Z uwagi na stan psychofizyczny i zmiany związane z procesami starzenia, seniorzy to osoby szczególnie podatne na różnego rodzaju wypadki i sytuacje zagrażające ich życiu czy zdrowiu. Przykładami takich zdarzeń są zaginięcia.
Według danych Komendy Głównej Policji w 2020 r. odnotowano 2 036 zaginięć osób po 60. roku życia. Aż 341 osób z tej grupy zmarło. Do zaginięć pacjentów – seniorów i z niepełnosprawnością intelektualną doszło w ostatnich tygodniach m.in. w Nowej Soli, w Warszawie, w Łodzi, w Gorzowie Wielkopolskim czy w Gdańsku.
Rzecznik ma prawo wszcząć postępowanie z własnej inicjatywy, gdy tylko uzna, np. na podstawie doniesień medialnych, że mogło dojść do naruszenia praw pacjenta. Taka sytuacja miała miejsce po zapoznaniu się z artykułem o tym, że pacjent chorujący na Alzheimera, po wyjściu ze szpitala, zaginął.
Pacjenci zaginieni
Rzecznik Praw Pacjenta po otrzymaniu informacji sprawdza, dlaczego doszło do takich zdarzeń, czy pacjenci mieli zapewnioną właściwą opiekę, czy o ich sytuacji była informowana rodzina lub opiekunowie, czy w podmiotach leczniczych były wdrożone odpowiednie procedury. W przypadku stwierdzenia naruszenia praw pacjenta, Rzecznik wydaje zalecenia, w jaki sposób ma postępować podmiot, aby wyeliminować naruszenie praw pacjenta. Wielokrotnie Rzecznik proponuje naniesienie konkretnych zmian w procedurach czy regulaminach oraz przeprowadzenie szkoleń dla personelu z zakresu ochrony praw pacjentów.
Apel Rzecznika Praw Pacjenta
Rzecznik Praw Pacjenta uważa, że należy nie tylko wyjaśniać okoliczności zdarzeń, które już miały miejsce, ale również działać prewencyjnie. Dlatego zwrócił się do ministra zdrowia oraz ministra rodziny i polityki społecznej z prośbą o rozważenie możliwości wyposażania seniorów, osób z zanikami pamięci, z niepełnosprawnością intelektualną czy innego rodzaju dolegliwościami zdrowotnymi o wyposażenie w elektroniczne lokalizatory, które pomagałyby ustalić miejsce pobytu zaginionej osoby.
Lokalizatory nie zapobiegłyby samemu zaginięciu, jednak w wielu przypadkach mogłyby uratować życie. Rozpowszechnienie oraz zwiększenie dostępności lokalizatorów poprzez refundację przyniosłyby wiele korzyści. W wielu przypadkach podniosłyby komfort życia chorego i jego rodziny, dałyby szanse na większą samodzielność, a w sytuacji zagubienia – ratowały życie poprzez szybkie odnalezienie takiej osoby. Zasadność refundacji lokalizatorów dla osób chorujących na ciężkie zaniki pamięci popierają również konsultanci krajowi – w dziedzinie psychiatrii oraz w dziedzinie geriatrii.
Źródło: RPP
