W Polsce na cukrzycę choruje 2,73 mln osób. Aż 26 proc. z nich nie ma świadomości swojej choroby i nie podejmuje leczenia. W trakcie XVII Zjazdu Polskiego Towarzystwa Diabetologicznego eksperci z całego kraju rozmawiali na temat metod, które mogłyby poprawić ogólne wyrównanie cukrzycy w Polsce. Po raz kolejny podkreślono, że skuteczne i zrównoważone leczenie cukrzycy zależy od dostępności nowoczesnych terapii.
Z uwagi na rozpowszechnienie i poważne konsekwencje, takie jak niewydolność nerek, powikłania sercowo-naczyniowe, stopa cukrzycowa czy upośledzenie wzroku, cukrzyca stanowi istotny problem medyczny, społeczny i ekonomiczny.
Osoby chorujące na cukrzycę typu I od momentu rozpoznania choroby, przypadającego najczęściej na wiek dziecięcy, do końca życia leczeni są insuliną. Jednak 80–85 proc. przypadków stanowi cukrzyca typu II. Schorzenie to ma charakter postępujący dlatego jego terapia wymaga stopniowej intensyfikacji, poprzez włączenie do leczenia kolejnych preparatów.
Powodzenie terapii cukrzycy to w dużej mierze wyrównanie poziomu cukru we krwi, ale przy niewielkim ryzyku niedocukrzeń i braku nadmiernego przyrostu masy ciała. Do optymalnego poziomu cukru dochodzi się stopniowo, gdyż nagłe obniżanie glikemii może doprowadzić do wystąpienia epizodów niedocukrzenia.
Mimo, że liczba osób z cukrzycą stale rośnie, a kontrola cukru we krwi, jak i sama terapia, zdają się poważnym wyzwaniem dla chorych, medycyna proponuje, coraz lepsze rozwiązania terapeutyczne.
Jak podkreślali eksperci XVII Zjazdu PTD, Polscy pacjenci nie mają tak dobrego dostępu do nowoczesnych leków, jak chorzy na Zachodzie. W Polsce większość leków przeciwcukrzycowych nadal nie jest refundowana lub jest refundowana tylko dla wąskiej grupy pacjentów.
– Wielu chorych m.in. z przyczyn finansowych korzysta jedynie z tradycyjnych insulin ludzkich, a w przypadku ich stosowania ryzyko objawów niepożądanych, takich jak niedocukrzenia i możliwość przyrostu masy ciała występują dużo częściej, niż w przypadku stosowania nowszych insulin analogowych. Doświadczywszy niedocukrzeń pacjenci obawiając się wystąpienia kolejnych epizodów hipoglikemii, podają sobie mniejszą dawkę insuliny i wyrównanie cukrzycy się pogarsza – wyjaśnia prof. Leszek Czupryniak kierownik Kliniki Chorób Wewnętrznych i Diabetologii WUM.
Cukrzyca wymaga od pacjentów dużej samokontroli i samoobserwacji. Ponieważ jest to choroba postępująca, wymagająca stosowania coraz większej liczby leków. Dostęp do nich powinien być powszechny i równy dla wszystkich pacjentów.
Źródło: materiały prasowe
