Fot. Thinkstock/Getty Images[/caption]300 milionów osób na świecie choruje na astmę, w Polsce chorować może nawet 4 miliony osób. Skąd się bierze astma i jakie objawy powinny nas zaniepokoić, o tym w Światowym Dniu Astmy rozmawiamy z alergologiem dr. Piotrem Dąbrowieckim.
6 maja 2014 r. obchodzimy Światowy Dzień Astmy. Co to za choroba, jakie ma objawy?
To przewlekła choroba zapalna układu oddechowego. Chory ma obrzęknięte, skurczone oskrzela z nadmierną ilością wydzieliny. Powoduje to zaburzenia oddychania, co objawia się kaszlem, świszczącym oddechem i dusznością. W większości przypadków przyczyną astmy jest alergia, tak jest u 75 proc. chorych. Liczba osób z alergią podwaja się co 10 lat, chorują ludzie w różnym wieku. U 80 proc. dzieci, które potem mają astmę jako dorośli, objawy choroby pojawiają się do 5. roku życia.
Jak leczy się astmę?
Podstawą leczenia astmy są bardzo bezpieczne leki – sterydy wziewne. Podaje się je na błonę śluzową układu oddechowego. Nie mają działania ogólnoustrojowego, a jedynie bardzo silne i bardzo pożądane działanie miejscowe. Dawki małe i średnie nie wywołują żadnych objawów ubocznych. Dawki duże, rzadko stosowane, mogą wywołać chrypkę czy grzybicę gardła lub przemijające objawy ogólne, które mijają po zmniejszeniu dawki. (Aby temu zapobiec, wystarczy po zaaplikowaniu leku przepłukiwać gardło wodą). Problem polega na tym, że pacjenci często boją się sterydów, stosują je tylko w stanach zaostrzeń, a potem odstawiają. Efektem jest kolejne zaostrzenie choroby. I wtedy zarówno pacjent, jak i lekarz powinni się obudzić! Lekarz powinien wytłumaczyć pacjentowi na czym polega choroba, jak się ją leczy i jakich efektów oczekuje. Inaczej będzie tak jak teraz.
Czyli chorych będzie przybywać?
Cztery miliony osób w Polsce ma astmę, niecałe dwa miliony wie o tym, a tylko połowa leczy się prawidłowo. A przecież każdy, kto ma rozpoznaną tę chorobą powinien się leczyć prawidłowo. Czyli tak, by nie było objawów choroby i żeby spirometria (bezbolesne, nieinwazyjne badanie czynnościowe układu oddechowego) była prawidłowa. Chory na astmę może żyć normalnie – jeździć na rowerze, grać w piłkę, pływać itd. Jeżeli nie może tego robić, to znaczy, że trzeba coś zmienić w leczeniu – zwiększyć dawkę leku, dodać inny lek itp. Leczenie astmy to czysta przyjemność. Bo pacjent, u którego rozpoznamy chorobę i damy mu leki, jest uwolniony od objawów, jeśli tylko prawidłowo te leki przyjmuje.
Połowa chorych ma astmę łagodną, a 30 proc. umiarkowaną. Ci chorzy mogą być leczeni ambulatoryjnie, pod warunkiem dobrej współpracy z lekarzem, czyli tzw. compliance. Szczególnej uwagi wymagają chorzy z astmą ciężką alergiczną.
Czy leki przeciwko astmie trzeba stosować do końca życia?
Uzdrowienia z astmy się nie zdarzają. (A jeśli już, to raczej podejrzewamy nieprawidłowe rozpoznanie). Natomiast zaleczenia tak. Można mieć astmę i nie mieć objawów. Pacjenci w XXI wieku, mając tak doskonałe leki, muszą tylko zaakceptować rozpoznanie choroby, leki i formę ich podania. Muszą nauczyć się je aplikować. Reszta nie stanowi problemu. Jeżeli pacjent nie nauczy się inhalowania leku, popełnia w połowie przypadków błędy krytyczne, czyli takie, które uniemożliwiają wniknięcie leku do dolnych dróg oddechowych. Niektóre inhalatory są tak skonstruowane, że pacjent popełnia nawet do 80 proc. błędów! W ten sposób, nawet gdy mamy prawidłowe rozpoznanie i dobre leki, nie mamy efektów leczenia. Lekarz przepisuje wtedy większą dawkę leku, pacjent zmienia lekarza i zaczyna się kolejne błędne koło.
Źródło: materiały prasowe
Przeczytaj również: Każda okazja dobra, żeby mówić o astmie
