O tym, jak zapewnić osobom z zaburzeniami psychicznymi funkcjonowanie na rynku pracy, z Magdaleną Bojarską, prezes Fundacji "Hej koniku", rozmawia Iwona Schymalla, redaktor naczelna Medexpress.pl
Iwona Schymalla: Jaki model zatrudniania osób z zaburzeniami psychicznymi jest najbardziej skuteczny?
Magdalena Bojarska: Model zatrudnienia wspomaganego supported employment jest bardzo popularny szczególnie dla tej grupy – osób niepełnosprawnych w krajach Europy Zachodniej, i w krajach skandynawskich. U nas testowany jest on głównie poprzez organizacje pozarządowe (jest bardzo efektywny). Polega na tym, że osobę z zaburzeniami psychicznymi wspiera trener pracy – człowiek wykwalifikowany i przygotowany do tego typu wsparcia aktywizacji zawodowej. Osoba z zaburzeniami psychicznymi wspólnie z trenerem szuka pracy pod kątem swoich potrzeb oraz możliwości i ograniczeń. Wynajduje oferty pracy i nawiązuje kontakt z pracodawcami. Następnie przechodzi przez proces kwalifikacji do pracy. Potem następuje ważna rola trenera, który przeprowadza monitoring - sprawdza przygotowanie stanowiska oraz osoby do podjęcia różnych zadań. Cały czas trener jest w kontakcie ze swoim klientem i pracodawcą. Jeśli pojawią się jakieś problemy, trener będzie przy nich obecny. Będzie wspomagał pracownika, a pracodawcę wesprze w rozwiązaniu tych problemów. To bardzo ważne, ponieważ w przypadku zaburzeń psychicznych element psychologii, np. motywacji do pracy czy wiary w siebie, jest niesłychanie istotny. My w ramach naszego projektu pt. „Powrót do społeczeństwa, powrót do pracy, powrót do zdrowia” osobom z zaburzeniami psychicznymi zapewniamy takie wsparcie.
Projekt „Powrót do społeczeństwa, powrót do pracy, powrót do zdrowia” próbuje wykorzystywać w różnych województwach model pracy wspomaganej. Czy są jakieś ograniczenia, np. systemowe, które nie pozwalają na stosowanie tego programu, tak jakbyśmy sobie tego życzyli?
Model nie jest powszechnie dostępny – to główny problem. Nie został wdrożony w cały system wsparcia rynku pracy w Polsce. Wobec tego trener pracy jest narzędziem wykorzystywanym głównie przez organizacje pozarządowe i niektóre samorządy. Nie jest to uregulowane systemowo, przez co formuła nie jest powszechna. My realizujemy projekt w kilku miastach. W Warszawie jest najwięcej możliwości dla osób niepełnosprawnych oraz różnych form wsparcia. Mimo to, liczba osób, które zgłaszają się do naszej warszawskiej fundacji, świadczy o tym, że nadal wiele z nich takiego wsparcia potrzebuje. Bardzo dużo zwraca się do nas osób młodych, które do tej pory nie pracowały, a chciałyby. Potrzebują naszego wsparcia, by stać się aktywnymi – wyjść z domu i zacząć pracować.
